تلاش‌هاي سازمان ملل متحد در زمينۀ توسعه با تأكيد بر اعلاميۀ توسعۀ هزارۀ ملل متحد (2000)

United Nations Efforts in the Field of Development with Emphasis on the United Nations Millennium Declaration about Development (2000

سازمان ملل متحد تلاش‌هاي خود در زمينۀ توسعۀ بين‌المللي را از دهۀ 1960 ميلادي آغاز كرده است. اعلاميه‌ها و قطعنامه‌هاي متعدد مجمع عمومي سازمان ملل، ايجاد نهادهاي تخصصي در زمينۀ توسعه از جمله كنفرانس ملل متحد براي تجارت و توسعه (آنكتاد) و برنامۀ ملل متحد براي توسعه، چهار دهه استراتژي توسعه از ابتداي دهۀ 1960 تا 2000 ميلادي و همچنين تدوين اعلاميۀ توسعۀ هزارۀ ملل متحد (2000) از جملۀ اين تلاش‌ها هستند. به‌نظر مي‌رسد بررسي موشكافانۀ اعلاميۀ توسعۀ هزاره كه موانع توسعه را به‌تفصيل برشمرده است و واكاوي ميزان تحقق اين اهداف در بازۀ زماني تعيين‌شده، به‌طور آشكاري بتواند ميزان موفقيت سازمان در عرصۀ توسعه را نمايان سازد. با اين حال، با وجود تلاش‌هاي ملل متحد در زمينۀ توسعه، سازمان نتوانسته به اهدافي كه در اين حوزه مدنظر داشته است، به‌طور كامل نائل شود. دلايلي همچون نبودن سازوكار نهادينه، نبود سند الزام‌آور بين‌المللي و عدم تدقيق منشور سازمان ملل در اين خصوص قابل ذكر است.

Since 1960s, the United Nations have commenced its efforts regarding international development. These efforts are composed of numerous declarations and resolutions of General Assembly of United Nations, creation of special institutions in the field of development including United Nations Conference on Trade and Development (UNCTAD), United Nations Development Program (UNDP), four decades of development strategy (from 1960 to 2000) and also United Nations Millennium Declaration about Development (2000). It seems that exact consideration of this declaration which enumerates obstacles of development in detail and finds out the extent to which these goals are achieved within the specified time frame clearly can display amount of success of the United Nations in relation to development. Despite diligences of United Nations in relation to development, it couldn’t entirely attain to goals which have envisaged in this realm. Reasons which should be noted in this regard are: lack of institutionalized instrumentation, lack of binding international document and lack of scrutiny of charter of United Nations.