نظريه «تعقيب موضوعي» به عنوان معيار سنجش شدت و اهميت موضوع قابل تعقيب در ديوان كيفري بين المللي

Thematic Prosecution Doctrine as a Factor in the Gravity Assessment at the International Criminal Court

ديوان كيفري بين المللي (ديوان) قادر نيست به به تمام جرايم واقع شده داخل در صلاحيت خود رسيدگي كند. همچنين، تعقيب كردن در ديوان استثنايي است بر اصل تعقيب شدن توسط محاكم ملي. اما گزينشگري در ديوان ضابطه مند است و دادستان بر اساس ميزان «شدت» پرونده ها، تعقيب آن ها را اولويت بندي مي كند. از جمله معيار هاي شدت مندي يك پرونده، «ماهيت جرايم» داخل آن است. بر مبناي اين مناط، دادستان جرايم عليه اموال فرهنگي، كودك سربازي و جرايم جنسي را جز شديدترين جرايمي دانسته است كه نسبت به ديگر جرايم داخل در صلاحيت ديوان در اولويت تعقيب شدن قرار دارند. اين مقاله با طرح چرايي اين ترجيح، در صدد تبيين مفهوم «شدت» و مبنا انگاري سياست تعقيبي دادستان ديوان در اين راستا و يافتن سازواري و يا عدم آن با اهداف موسس ديوان مي باشد. توصيف و تحليل خط مشي ها و رويه حاكم بر گزينشگري پرونده ها در ديوان نشان مي دهد كه سياست دادستان كه اولويت در تعقيب را داير مدار برخي جرايم خاص كرده، مبتني بر نظريه «تعقيب موضوعي» است. مطابق اين نظريه، اولويت در تعقيب با جرايمي است كه صداي قربانيان آن ها به دليل غير مهم شمرده شدن آن جرايم نوعا شنيده نمي شود و از از اين جهت نيازمند حمايت ويژه تري هستند. مفهوم شدت در اينجا به بي كيفرماني پيرامون اين جرايم اشاره دارد. از اين منظر، جرم كمتر تعقيب شده شديدتر از جرم آسيب رسان تر است. اين خط مشي در انطباق با كاركرد بياني ديوان است.

Selectivity at the International Criminal Court (Court/ICC) is unavoidable and inevitable. The Court is not able to investigate and prosecute all cases and situations fallen within its jurisdiction. The Court’s intervention is an exception to prosecution at the domestic level. The Prosecutor’s discretion in selecting situations and cases, however, is not unfettered. The gravity requirement plays a leading role in the ICC situation and case selection regime. In practice, the Prosecutor, based on her interpretation of the gravity notion, has prioritized the prosecution of crimes against culture property and children and sexual crimes over other ICC-identified crimes. This article inquiries about the reason behind such a prioritization, and examines its consistency with the ICC’s constituent objectives. Studying prosecutorial policies and practices directs to the thematic prosecution doctrine. This doctrine orients prosecution around some criminal themes that are often untouched at the domestic level. Because of being under-prosecuted, the victims of these crimes need special attention and protection. From this perspective, that is consistent with the expressive mandates of the court, the prosecutor targets those themes that suffer a thicker culture of impunity.