رابطۀ تحرك و جهت‌يابي با استفاده از عصاي سفيد با سلامت رواني و خصلت‌هاي شخصيتي در افراد با آسيب بينايي

The relationship between mobility and orientation using white cane and mental health and personality traits among individuals with visual impairment

هدف: تحرك و جهت‌يابي مناسب، مهم‌ترين عامل در مستقل سازي و حضور اجتماعي افراد با آسيب بينايي تلقي مي‌شود. مهم‌ترين روش تحرك و جهت‌يابي، استفاده از عصاي سفيد است. مشكلات مربوط به سلامت رواني و خصلت‌هاي شخصيتي افراد مي‌تواند به منزلۀ عوامل محدود كنندۀ تحرك و جهت‌يابي تلقي شود. پژوهش حاضر به دنبال بررسي رابطۀ تحرك و جهت‌يابي با استفاده از عصاي سفيد با سلامت رواني و خصلت‌هاي شخصيتي در افراد با آسيب بينايي در شهر تهران بود. روش: در اين پژوهش كه از نوع همبستگي بود، 41 نفر از افراد با آسيب بينايي از مراكز توان‌بخشي و دانشجويان شهر تهران با روش نمونه گيري هدفمند انتخاب شدند. پرسشنامۀ تحرك و جهت‌يابي، سياهۀ سلامت رواني و آزمون شخصيتي آيزنك به شكل مصاحبۀ ساختارمند و نيمه ساختارمند اجرا شد و داده‌هاي به دست آمده با استفاده از ضرايب همبستگي، تحليل رگرسيون چند متغيره و آزمون‌هاي t و F مورد تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: مشكلات حساسيت فردي، افسردگي و نمرۀ جمع نشانه‌هاي مرضي از عوامل سلامت رواني و مقياس دروغ‌گويي از خصلت‌هاي شخصيتي بهترين پيش‌بيني كننده‌هاي مؤلفۀ تحرك و جهت‌يابي افراد با آسيب بينايي بودند. همچنين تفاوت‌هايي از نظر وضعيت اشتغال و ديد تونلي افراد مورد مطالعه بر حسب مؤلفۀ تحرك و جهت يابي ملاحظه شد. نتيجه گيري: يافته‌هاي به دست آمده نشان داد كه ميزان تحرك و جهت‌يابي با سلامت رواني و خصلت‌هاي شخصيتي همبستگي دارد و با بهبودسازي شرايط اشتغال براي افراد با آسيب بينايي، مي‌توان عملكرد بهتري در تحرك و جهت‌يابي براي آنان ايجاد كرد.

Objective: Orientation and mobility is the most important factor in independence and social participation of people with visual impairment. The main mode of independent mobility and orientation is using white cane. Therefore, the purpose of the present study was to investigate the relationship between mobility and orientation using white cane and mental health and personality traits among individuals with visual impairment in Tehran, Iran Method: For this purpose, a correlation design was used. In this study 41 visually impaired persons from rehabilitation centers and university students in Tehran were selected by purposive sampling. Orientation and Mobility Inventory, Symptom Checklist-90-Revised (SCL-90-R) and Eysenck Personality Inventory (EPI) in the form of structured and semi-structured interview were utilized. Finally, using correlation, multiple regression analysis and t and F tests data were analyzed. Result: Lying Scale (tend to improve your show) of EPI factors were correlated with orientation and mobility component. Also, problems in Iinterpersonal Sensitivity (feelings of inadequacy and inferiority, particularly in comparison to other people), Depression (clinical depression) and the score of Positive Symptom Total (PST) of SCL-90-R factors, were best predictors of orientation and mobility component. The differences between varying levels of employment and tunnel vision in terms of mobility and orientation component found. Conclusion: The results indicated that the role of mental health and personality traits on mobility and orientation is confirmed. However, as provided by improving the conditions of employment for people with visual impairment can imagine a better performance in mobility and orientation for them.