كليدواژه :
كارگزاري امور خارجه كردستان , دولت مركزي , عثماني , قدرت‌هاي خارجي
چكيده فارسي :
كارگزاري‌هاي وزارت خارجه به‌منظور مقابله با گسترش نفوذ قدرت‌هاي بزرگ، در شهرهاي استراتژيك تأسيس شدند. اوايل سدۀ بيستم ميلادي/چهاردهم قمري، آخرين سال‌هاي فعاليت كارگزاري در سراسر كشور به شمار مي‌رود. سال‌هايي كه مهم‌ترين دوران حيات اين تشكيلات نيز بود. كارگزاري كردستان يكي از كارگزاري‌هاي پرمشغله در اين عصر بود. وظايف اين كارگزاري بسيار متنوع بود و به طور تقريبي تمام مسائل حقوقي، سياسي، اجتماعي و نظامي محلي را دربرمي‌گرفت؛ مسائلي مانند رابطه با كنسول‌هاي كشورهاي خارجي در كردستان، اتباع خارجي، اقليت‌هاي ديني، هماهنگي با مقامات محلي و ... .
مقاﻟﮥ حاضر بر آن است عملكرد كارگزاري كردستان را در مهم‌ترين مسائل و موضوعات ايالت، يعني روابط با قدرت‌هاي بزرگ به‌ويژه شهبندري عثماني، ديوان‌سالاران محلي، عشاير، ملل متنوعه (اقليت‌هاي ديني) و تابعيت بررسي كند. پرسش مقاله اين است كه آيا كارگزاري كردستان، با توجه به اوضاع ايالت، در امور محوﻟﮥ خود توفيق يافت و همچنين، تعامل‌ها و روابط آن با قدرت‌هاي محلي بر چه پايه‌اي بود. اين پژوهش با رويكرد تاريخي و با تكيه بر روش توصيفي تحليلي و به طور عمده برپايۀ اسناد وزارت امور خارجه (ساوخ) نوشته شده است. نتايج پژوهش از آن حكايت مي‌كند كه كارگزاري كردستان در پيش‌بردن اهداف دولت مركزي در ايالت باز ماند.
چكيده لاتين :
Foreign ministry agents have been established to counter the expansion of the influence of major powers in strategic cities. The early twentieth century is considered as the last years of agencies around the country; meanwhile, is the most important period of the life of this organization. Kurdistan agent was one of the busiest agents in this era and its duties were very varied and almost covered all the local legal, political, social and military conditions, such as relations with the foreign countries consulates in Kurdistan, foreign Citizens, religious minorities, coordination with local authorities, etc.
The Kurdistan agent duties was very varied and almost covered all the local legal, political, social and military conditions, such as relations with the foreign countries consulates in Kurdistan, foreign Citizens, religious minorities, coordination with local authorities, etc.
This article tries to study the Kurdistan agent performance in the most important issues of the province; relations with the great powers, especially the Ottoman Shahbandari, the local bureaucrats, tribes, the religious minorities and citizenship. The article’s question is whether the Kurdistan agent succeeded in the affairs of the state, considering situation of the state? Also, what was the basis of its interactions and relations with local authorities? This study is written with a historical approach, based on an analytical descriptive method and mainly based on the foreign affairs ministry archive. The results of this study indicate that the Kurdistan agent was incapable of achieving the goals of the central government in the state.
