درجة وابستگي تجاري كشورهاي شرق آسيا با استفاده از جدول داده - ستاندة بين المللي آسيايي

An Analysis of Trade Interdependency among East Asian Countries Using Asian International Input - Output Table

افزايش رشد اقتصادي با تكيه بر توسعة صادرات رويكرد كشورهاي شرق آسيا در چند دهة اخير بوده كه تنظيم و استخراج جدول داده ـ ستاندة بين‌‌المللي آسيايي تبلور عيني اين رويكرد است. مطالعة دقيق‌تر سياست‌هاي اتخاذشده ازسوي اين كشورها و هم‌چنين مطالعة درجة وابستگي تجاري اين كشورها به يك‌ديگر و مقايسة نقش ژاپن و چين در منطقه براي ايران، ‌كه در برخي سال‌ها تا 35 درصد از صادرات خود را به اين دو كشور داشته، حائز اهميت است. نتايج مطالعه حاكي از افزايش درجة وابستگي كشورهاي منطقه به يك‌ديگر و كاهش وابستگي آن‌ها به ساير كشورهاي دنياست. نكتة حائز اهميت بالابودن ميزان خوداتكايي اين كشورها، باتوجه به كاهش تدريجي آن در سال‌هاي 1990 تا 2005 است. درواقع، سياست منطقه‌گرايي و گسترش تجارت در كشورهاي شرق آسيا با محوريت افزايش ظرفيت توليد داخلي اجرا شده است. يكي ديگر از نتايج تحقيق كاهش درجة وابستگي كشورهاي منطقه به ژاپن و افزايش آن به چين از سال 2000 به‌ بعد است.

The cooperative approach towards trade, which is reflected in Asian International Input- Output tables, is the main factor influencing East Asian economic development. In this research, we have calculated interdependency and self- sufficiency indicators by using recently published IIO 2005. We also have used Shrestha and Hasebe (2006) results for 1990, 1995, 2000 to analyze the trends of the indicators. The results show that the interdependency has increased in the region during 1990-2005, but it has decreased in other countries in the world. The interesting result is that despite the gradual decline in self- dependency indicators of the East Asian countries during 1990-2005, they are still high in 2005. It means that the trade policy in the last three decades has been focused on importing only intermediate goods instead of final goods in order to increase the internal capacity of production. These changes have been analyzed by three phases of East Asian regionalism (Baldwin, 2008); (a) rampant unilateralism, (b) regionalism delayed, unilateralism accelerated, and (c) rampant regionalism. Due to the importance of Japan and China in the region, the trade interdependencies between countries with respect to Japan and China are also calculated separately. The results show decreasing interdependency of those countries to Japan, but increasing to China since 2000.