رابطه تجربي براي نشست زمين در اثر حفر تونل دو قلو مترو اصفهان باTBM

Subsidence prediction for twin tunnels using empirical formula - A case study: Isfahan, Iran

تونل هاي مترو از مهم ترين زير ساخت هاي حمل و نقل شهري هستند. با توجه به عمق كم حفاري مهم ترين عامل, كنترل تغيير شكل ها و نيروهاي برشي ايجاد شده براي جلوگيري از نشست حداكثر است تا از آسيب و تخريب سازه هاي سطحي و زيرسطحي جلوگيري شود. تاكنون روش هاي مختلفي براي تخمين نشست ارائه شده است كه به سه دسته روابط تجربي (EMPERICAL METHOD) روابط تحليلي (ANALYTHICAL METHOD) و روابط عددي (NUMERICAL METHOD) تقسيم مي شوند. در اين تحقيق با توجه به شرايط ژئومكانيكي محل مورد مطالعه و با استفاده از برداشت هاي انجام گرفته در رفتارنگاري حين حفر تونل مترو دو قلو توسط TBM رابطه نشست زمين ( s=A_2+s_max/2 ) , نشست ماكزيمم) s_max=A_1-A_2 ( و نقطه عطف ( ⅈ=x_0) بر اساس تابع بولتزمان براي تونل مترو دو قلو اصفهان ارائه شد. تابع بولتزمان ارائه شد.

Metro tunnels are one of the most important urban transportation infrastructures. Due to shallow depth of drilling, the most important factors to prevent the maximum subsidence and subsequent damage of surface and subsurface structures are deformation control and shear forces. The various methods of estimating the subsidence are divided in three categories, namely; Empirical• analytical and numerical methods. In this research, according to the geotechnical conditions of the study area using the data collected from the monitoring during the excavation of twin tunnels of metro by TBM, the empirical methods for the subsidence (s=A2 +smJ2 ), the maximum subsidence (smax =A1-A2 ) and the inflection point (i=x0 ) are presented by using Boltzmann function.