ارائه شاخص‌هاي الگوي مطلوب اشتغال بانوان بر اساس تجربه صدر اسلام

يكي از مسائل اجتماعي حاضر به‌ويژه در كشورهاي اسلامي، مسئله اشتغال و شرايط حضور زنان در جامعه مي‌باشد. مقاله حاضر به روش تحليل محتوا به دنبال بررسي تجربه تاريخي اشتغال زنان در صدر اسلام مي‌باشد. در ابتدا مشاغل بانوان در صدر اسلاماحصا شده، بدين نتيجه مي‌رسد كه داراي طيف گسترده‌اي از شغل‌هاي كاملاً زنانه تا شغل‌هاي به‌ظاهر مردانه هستند. براي تحليل مشاغل، شاخصه­هايي كه در مشاغل بانوان مي‌تواند اهميت داشته باشد، احصا و ميزان فراواني آنها در اشتغال بانوان در صدر اسلام بررسي شد و بر اين اساس تحليل‌هاي لازم صورت گرفت. با توجه به تحليل‌هاي به­دست­آمده از مشاغل بانوان در صدر اسلام مي‌توان گفت هر الگوي مطلوب اشتغال زنان بايد ويژگي‌هايي همچون مديريت حداكثري وقت بانوان بر حرفه خويش، عدم اختلاط با مردان، تناسب با ويژگي‌هاي جسمي و روحي زنان، محدودنكردن بانوان در شغل‌هاي به­ظاهر مردانه، در نظرگرفتن مصالح جامعه، بهرسميت­شناختن حق كسب درآمد بانوان و... را دارا باشد. بر اين اساس مي‌توان به برخي از توصيه‌هاي سياستي اشتغال زنان به شرح ذيل دست يافت: فراهم­كردن زمينه اشتغال در كارهاي نيمه‌وقت، پاره‌وقت يا دوركاري، توسعه آموزش بانوان، حمايت از زنان در بخش دولتي، هدفمندكردن تسهيلات اشتغال بانوان، حمايت از مشاغل خانگي و پيش‌بيني تمهيداتي براي زنان خانه‌دار، ايجاد محيط‌هاي شغلي زنانه و توسعه شغل‌هاي مختص بانوان و محدودكردن مردان در آن مشاغل.