بررسي منحني J در روابط تجاري ايران بر اساس رويكرد تراز تجاري كل

Investigating the J Curve in the Trade relations of Iran using the Aggregate Trade Balance Approach

تأثير نرخ ارز در تراز تجاري يكي از موضوع‌هاي پايه‌اي و درعين‌حال بحث‌برانگيز در حوزة اقتصاد بين‌الملل است؛ به‌طوري‌كه تغييرات نرخ ارز موجب بروز آثار متفاوتي در حجم تجارت يك كشور در كوتاه‌مدت و بلندمدت مي‌‌شود. اثرهاي متفاوت نرخ ارز در كوتاه‌مدت و بلندمدت مي‌تواند مسير زماني تغيير در حساب جاري را به‌صورت منحني J شكل دهد. در اين مقاله، روابط تجاري ايران با ساير نقاط جهان با رويكرد تراز تجاري كل به‌طور كامل در نظر گرفته شده و وجود پديدة منحني J در اقتصاد ايران، با استفاده از روش اقتصادسنجي الگوي خودرگرسيوني با وقفه‌هاي توزيعي (ARDL) و الگوي تصحيح خطا (ECM)، بررسي شده است. نتايج نشان مي‌دهد پديدة منحني J در اقتصاد ايران با رويكرد تراز تجاري كل صادق نيست، به‌طوري‌كه واكنش تراز تجاري به افزايش نرخ ارز هم در كوتاه‌مدت و هم در بلندمدت مثبت و معني‌دار بوده است.

The impact of exchange rate on the trade balance is one of the basic and controversial topics in the field of international economics. Changes in the exchange rates can cause different effects on a country's trade volume in the short term and long term, whose time-path is shown by the J curve. In this study, the aggregate trade balance approach and the Autoregressive Distributed Lag (ARDL) and error correction model (ECM) are used to analyze the J-curve in Iran. The results show that Iran’s current account time path is not consistent with J-curve. Specifically, the response of the trade balance to increasing exchange rates is positive and significant in both short run and the long run.