اثر اﺳﯿﺪ ساليسيليك و اﺳﯿﺪ ﻫﯿﻮﻣﯿﮏ بر برخي ويژگي هاي فيزيولوژيك و عملكرد ذرت ﻋﻠﻮﻓﻪاي (.Zea mays L) در شرايط تنش خشكي

به ­منظور بررسي اثر اسيد ساليسيليك و اسيد هيوميك بر كاهش اثر تنش خشكي در ذرت علوفهاي، اين آزمايش به ­صورت كرت‌هاي خرد شده در قالب طرح پايه بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه صنعتي اصفهان اجرا شد. سطوح تنش خشكي شامل: بدون تنش (شاهد)، تنش ملايم (75 درصد ظرفيت زراعي) و تنش شديد (50 درصد ظرفيت زراعي) در كرت‌هاي اصلي و نوع تنظيم كننده رشد (ﺑﺪون ﺗﻨﻈﯿﻢ ﮐﻨﻨﺪه رشد، اسيد ساليسيليك و اسيد هيوميك) در كرتهاي فرعي مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه تنش خشكي موجب كاهش معني‌دار محتواي نسبي آب برگ، كلروفيل، شاخص سطح برگ، وزن برگ‌ها، وزن ساقه، وزن بلال، عملكرد علوفه و كارايي مصرف آب در مقايسه با آبياري مطلوب شد. استفاده از اسيد ساليسيليك در مقايسه با شاهد و اسيد هيوميك در شرايط تنش ملايم باعث افزايش معني‌دار محتواي نسبي آب برگ به ترتيب (61/2 و 39/3 درصد)، وزن برگ (به­ ترتيب 60/5 و 41/6 درصد)، وزن ساقه (به ­ترتيب 14/5 و 25/09 درصد)، وزن بلال (به ترتيب 13/1 و 23/7 درصد)، محتواي پرولين (به ­ترتيب 16 و 32/3 درصد)، عملكرد علوفه (به ­ترتيب 24/5 و 24/2 درصد) و كارايي مصرف آب (به ­ترتيب 21/15 و 28/34 درصد) شد. كاربرد تيمار اسيد ساليسيليك به‌دليل كاهش صدمه تنش در مورد عملكرد علوفه و كارايي مصرف آب در شرايط تنش خشكي، تفاوت معني‌داري در سطح احتمال پنج درصد نسبت به اسيد هيوميك نشان داد. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﺘﺎيج ﺑﻪدﺳﺖ آﻣﺪه اﮔﺮﭼﻪ ﺗﻨﺶ ﺧﺸﮑﯽ ﻣﻮﺟﺐ ﮐﺎﻫﺶ ﻋﻤﻠﮑﺮد شد، اما اثر اسيد ساليسيليك ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﺨﺸﯽ از ﮐﺎﻫﺶ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﻧﺎﺷﯽ از ﺗﻨﺶ ﺧﺸﮑﯽ را ﺟﺒﺮان ﻧﻤﺎيد.