پژوهشي در معناي زمان و مكان در عالم برزخ با توجه به آيات و روايات

زمان و مكان يكي از ابعاد موجودات عالم طبيعت است. در اينكه در قيامت زمان و مكان وجود ندارد، هيچ اختلافي بين مفسران و دانشمندان مسلمان نيست؛ همان‌گونه كه در خصوص وجود اين دو در عالم طبيعت نيز اختلافي نيست. از آن رو كه اين‌دو (زمان و مكان) در آيات قرآن و روايات اهل بيت عليها السلام به نوعي به انسان در عالم برزخ هم نسبت داده شده، اين نوشتار با روش «تطبيقي، تحليلي، انتقادي»، به بررسي آيات و رواياتي كه زمان و مكان را به برزخ نسبت داده‌اند، پرداخته و هدف آن، رفع تعارض بين ادلة عقلي و نقلي در خصوص زمان و مكان است. نفس مجرد انسان در عالم برزخ، فاقد ابعاد زماني و مكاني است و آنچه را در آيات و روايات در اين خصوص گفته شده مي‌توان به يكي از معاني زمان و مكان مثالي، ارتباط با زمان و مكان عالم طبيعت، احاطه و اشراف بر زمان و مكان عالم طبيعي و مانند آن حمل نمود كه بين ادلة عقلي و نقلي به نوعي جمع شود و تعارض بدوي آنها برطرف گردد.

فاقد چكيده مي باشد