تأثير بسترهاي غذايي جامد بر ميزان اسپورزايي و توليد كيتيناز Trichoderma harzianum Tr6 و كنترل نماتد Meloidogyne javanica در گوجه فرنگي

گونه‌هاي جنسTrichoderma از جمله عواملي به‌شمار مي‌روند كه مي‌توانند با پارازيته كردن تخم و لارو نماتدهاي انگل گياهي، Meloidogyne spp. و همچنين القاء مقاومت گياه در مقابل نماتد، منجر به كاهش خسارت آن‌ها شوند. در اين تحقيق تأثير بسترهاي غذايي جامد (دانه ارزن، دانه گندم و سبوس گندم) بر توان اسپورزايي Trichoderma harzianum Tr6 ، ميزان توليد آنزيم كيتيناز و توانايي كنترل نماتد Meloidogyne javanica توسط آن مورد بررسي قرار گرفت. نتايج اين آزمايش نشان داد بسترهاي غذايي اثر متفاوتي بر اسپوردهي و كنترل نماتد داشتند. سبوس گندم بهترين بستر غذايي بوده كه باعث توليد اسپور به ميزان 1011×5/1 در هرگرم محيط كشت، 66/87 درصد مرگ لارو سن دوم نماتد و كاهش تفريخ تخم به ميزان 66/13درصد در شرايط آزمايشگاه شد. سنجش آنزيمي كيتيناز نشان داد كه Trichoderma كشت شده در سبوس گندم باعث توليد يكU/min در هر ميلي ليتر ميزان آنزيم شد. همچنين نتايج اين تحقيق نشان داد كه قارچي كه روي سبوس گندم كشت شده نسبت به ساير بسترهاي جامد كارايي بيشتري در كنترل نماتد درشرايط گلخانه داشته و شاخص گال در اين تيمار 6/0 بود.