نقش تهويه طبيعي بر كاهش غلظت رادون داخل ساختمان ها

The role of natural ventilation on reducing indoor radon concentration

ا توجه به گسترش روزافزون استفاده از سيستم ­هاي تهويه بسته در ساختمان­ ها، خطر افزايش غلظت رادون در داخل ساختمان­ ها روز به روز در حال افزايش است. در اين پژوهش با انتخاب دو اتاق بسته نمونه، با محاسبه ضريب انتشار رادون از سطوح مختلف، تراكم رادون را در حالتي كه راه­هاي تهويه طبيعي نيز كاملاً بسته شده بود، اندازه ­گيري كرده و با نتايج تحليلي مقايسه گرديد. نتايج به­ دست آمده به روشني تفاوت تراكم اين گاز را در سطوح مختلف نشان مي­دهد؛ سپس با بازگذاشتن شكاف­ هاي معمول در ورودي اين اتاق­ها، ميزان تهويه طبيعي ناشي از تفاوت دمايي بين اتاق بسته با فضاي بيروني را به ­دست آورده و با جايگذاري آن­ها در معادلات تحليلي، ميزان تراكم رادون پس از تهويه محاسبه گرديد. نتايج به ­دست آمده با نتايج تجربي از تطابق بسيار خوبي برخوردار است و نقش مهم تهويه طبيعي به­ منظور كاهش تراكم رادون در محيط­ هاي سربسته حتي تا بيش از90% را نشان مي­دهد

Due to the increasing of closed ventilation systems used in buildings, the risk of indoor radon is increased day by day. In this study, we selected two sample rooms to calculate the radon emission coefficient from different levels, radon concentration measured when the natural ventilation was completely closed and compared with the analytical results. The results clearly show the difference in the amount of radon concentration at different levels; then, by overcoming the common gaps in the entrance of the rooms, the natural ventilation caused by the temperature difference between the room and the outside is obtained. By substituting them in the analytical equations, the radon concentration is calculated with ventilation. The calculated results are in good agreement with the experimental results and show the important role of natural ventilation to reduce indoor radon even to over 90%.