امكان سنجي ساخت بتن مگر با استفاده از خرده شيشه و سنگدانه هاي بازيافتي بتن

The feasibility of the production of lean concrete using glass jar and recycled concrete aggregates

امروزه استفاده از ضايعات يا خروجي‌هاي بلااستفاده صنايع در بتن، مورد توجه فعالان صنعت بتن قرار گرفته است. با استفاده از مواد ضايعاتي همچون خرده‌شيشه و سنگدانه‌هاي بازيافتي بتن، مي‌توان علاوه بر كاهش آلودگي‌هاي زيست‌محيطي و صرفه‌جويي در مصرف منابع طبيعي، به خواص مثبت در بتن نيز دست يافت. بر اين اساس در اين تحقيق به بررسي آزمايشگاهي خواص بتن مگر حاوي خرده‌شيشه و سنگدانه‌هاي ريز بازيافتي بتن به عنوان جايگزين بخشي از ماسه پرداخته شده است. در مجموع 192 نمونه برگرفته از 16 طرح اختلاط مختلف كه مواد سيماني و نسبت آب به مواد سيماني در تمامي آن‌ها ثابت است، مورد ارزيابي قرار گرفتند. تنها عامل تعيين‌كننده اختلاف آن‌ها، نوع و مقدار مصالح جايگزين شده با ماسه موجود در طرح اختلاط اوليه بتن مگر بود. مقادير %5، %12 و %20 براي جايگزيني خرده‌شيشه با ماسه طبيعي و هم‌چنين مقادير %20 ، %30 و %50 براي جايگزيني سنگدانه‌هاي ريز بازيافتي بتن با ماسه طبيعي در نظر گرفته شدند. ميزان اسلامپ و وزن مخصوص بتن تازه مورد بررسي قرار گرفت و هم‌چنين مقاومت فشاري و ميزان عمق نفوذ آب در بتن‌هاي ساخته‌شده اندازه‌گيري شدند. نتايج آزمايش‌ها نشان داد كه تقريباً در تمامي اين جايگزيني‌ها خواص مكانيكي بتن مگر دچار افت نسبي گرديد. با اين حال، جايگزيني خرده‌شيشه و سنگدانه‌هاي ريز بازيافتي بتن به ترتيب با مقادير كمتر از %12 و %20، علاوه بر دارا بودن توجيه اقتصادي و اثرات مثبت زيست‌محيطي، مي‌تواند خواص مكانيكي بتن مگر را تا حدود زيادي بدون تغيير نگه دارد.

Today, the use of unused waste or waste products in concrete has attracted the attention of concrete industry activists. In addition to reducing environmental pollution and saving natural resources, waste materials such as glass jar and recycled concrete aggregates can also be obtained with positive properties in concrete. Accordingly, in this research, the properties of the lean concrete of the glass jar and fine recycled aggregates of concrete as a part of the sand are investigated. A total of 192 specimens were made of 16 different mixing designs, in which cement materials and the ratio of water to cement materials in all of them were constant. The determinants of their differences were the type and amount of materials replaced with the sand which used in the lean concrete reference mix design. The values of 5%, 12%, and 20% were used to replace natural sandstone glasses, as well as values of 20%, 30% and 50% for replacing fine recycled concrete aggregates with natural sand. The amount of slump and specific gravity of fresh concretes were studied, and the compressive strength and depth of water penetration in the hardened concretes were also measured. The results of the experiments showed that, in almost all of these substitutions, the mechanical properties of the lean concrete decreased relative. However, the replacement of glass jar and fine recycled concrete aggregates with values of less than 12% and 20%, respectively, in addition to having economic justification and positive environmental effects, can maintain the mechanical properties of the lean concrete to a great extent.