نقش قرائات منقول از ائمه (ع) در برداشت‌هاي فقهي شيعه مطالعه موردي آيه 95 سوره مائده

The Role of the Readings Quoted from Imams (A.S.) in the Shi’ite Legal Interpretations A Case Study of the Qur’an, 5: 95

تحليل روايات مشتمل بر قرائات منسوب به ائمه (ع) و بررسي زمينه‌ي صدور آنها شايسته پژوهشي گسترده است. اين مقاله گامي آغازين در اين جهت است و بررسي كاركرد روايات ناقل قرائت ائمه(ع) در مقام استفاده حكم را هدف خويش كرده است. در اين راستا، به بررسي نقش قرائت صادقين(ع) از آيه95 سوره مائده پرداخته و نتيجه گرفته است كه فقيهان اماميه گرچه برداشت‌هاي خود را بر اين قرائت متمركز نكرده‌اند، اما حكمي كه بر اساس ديگر روايات در تعيين كفاره صيد در حال احرام بدان دست يافته‌اند، عملا با نتيجه حاصل از قرائت منقول از صادقين(ع) همسو بوده است. در نتيجه اخبار آحاد مشتمل بر قرائت اهل بيت(ع) نيز مي‌توانند همچون ساير اخبار آحاد، در صورت برخورداري از شرايط لازم، در پژوهش‌هاي فقهي مورد استفاده قرار گيرند و نبايد صرفا به اين جهت كه در قالب بيان قرائت مطرح شده‌اند، تمام آنها را كنار نهاد؛ چه‌اينكه مضمون روايت محل بحث نيز با ويژگي‌هاي رسم‌الخط مصاحف برجاي مانده از عصر امام صادق(ع) و فتاواي فقيهان شيعه و اهل سنت تأييد مي‌شود.

Analysis of the reports that include Readings attributed to Imams (A.S.) and the examining the grounds that led to their emergence requires a comprehensive research. This article is the first step to achieve this goal, by which we have tried to show what roles the reports that transmit Imams Reading have played in issuing a legal order. As a result, we have addressed the function of Ṣādiqayn’s Reading in the Qur’an 5: 95, and concluded that even if Imāmī jurisprudents didn’t focus their interpretations on this Reading alone, their ruling about atonement of hunting while at the pilgrimage that is based on the other reports of Imams are in line with the Reading quoted from Ṣādiqayn. Thus, those single transmissions that include the Reading of Imams, like other single reports, can be used in the Jurisprudential researches, provided that they possess required conditions. One cannot put them aside only because of their being set forth in the form of Reading, for the content of the Reading in question is supported by consonantal outline of the codifications of Imam Ṣādiq’s age and by the fatwas of the Shi’ites and the Sunnis.