عنوان مقاله :
دلوز: ميل و بازگشت قانون در متافيزيكِ شدن
عنوان به زبان ديگر :
Deleuze: desiring machine and its components
پديد آورندگان :
صدرالحفاظي، علي دانشگاه تهران - گروه فلسفه , ريخته گران، محمدرضا دانشگاه تهران - گروه فلسفه
كليدواژه :
پارانويا , شيزوفرني , بدنِ بدون اندام‌ها , اديپ , درون‌ماندگاري , ماشين ميل
چكيده فارسي :
اساس نظريه‌ي ميل دلوز بر مفهوم ايجابيت و آفرينش استوار است. اين نظريه در مقابل نظريه‌ي رايج روانكاوي فرويد درباره‌ي ميل است كه در آن ميل‌ورزي مبتني بر يك فقدان اوليه و ازلي، يعني تجربه‌ي اختگي و از دست دادنِ مادر با دخالتِ ممنوع‌كننده‌ي پدر، است. دلوز با همكاري گتاري، با پايبندي به درون‌ماندگاري اسپينوزايي، مي‌كوشند تبييني از ميل به دست دهند كه در آن دخالت هيچ نيروي بيروني و متافيزيكي‌اي از نوع اديپِ فرويد منجر به كليت‌بخشي ساختار ميل و تكراري شدن مصاديق ميل‌ورزي نشود. بدين منظور آنها صورت‌بندي ماشينِ ميل را پيش مي‌كشند. وجهِ آفرينشگر و پيشامدمحور عملكرد ماشين ميل دلوز در برابر قانونمندي و اجبارِ بنيادين برسازنده‌ي نظريه‌ي ميل فرويد قرار مي‌گيرد. همچنين درحالي‌كه سوژه‌ي اصلي و بهنجار در نظريه‌ي ميلِ فرويدي هيستريك است، در صورت‌بندي ماشين ميل، فرض بر شيزوفرنيا است. درحالي‌كه فرويد سوژه‌ي شيزوفرن را يك اختلال و انحراف از معيار مي‌داند، دلوز آن را هماهنگ‌ترين شكل سوبژكتيويته با سرشت خلاق هستي مي‌انگارد. به زعم دلوز مركزيت‌يافتنِ سوژه‌ي هيستريك در نظريه‌ي ميل فرويد، ناشي از تحميل الگوي اديپ است. حال آن‌كه سوژه موجوديت پيشين ندارد، بلكه نتيجه و باقي‌مانده‌ي خود ميل‌ورزي است.
چكيده لاتين :
Deleuze’s theory of desire is based on the concepts of positivity and creativity; in fact this theory opposes the common Freudian psychoanalytical theory of desire in which desiring functions on the basis of an initial and primordial Lost, i.e. the experience of castration and losing the Mother because of Father’s prohibiting intervention in the infant’s relation with her. Deleuze, collaborated by Felix Guattari, try to give an explanation of desire in which, satisfying the Spinozist condition of immanence, there is no external and metaphysical force such as Freudian Oedipus complex which could universalize the structure of the desire and make its realization something merely repetitive. For this purpose, they introduce the formulation of desiring-machine. The creative and contingent aspect of the function of Deleuze’s desiring-machine, contradict to the fundamental subjection of Freudian desire to some kind of universal law and coercion. Furthermore, while the main normal Subject in Freudian theory of desire is the Hysteric, in Deleuzian formulation the default structure of subjectivity is schizophrenia; in other words, while Freud thinks of schizophrenia as a disorder and a deviation from the normal state, Deleuze sees it in most accordance with the creative nature of the Being; in his thought the centrality of the Hysteric in the Freudian theory of desire is a result of applying the Oedipus model coercively. Against, for Deleuze the subject is not an already being entity; it is merely the result and residue of desiring itself.
