مرگ‌انديشي و معناي زندگي در هايدگر

Thinking about Death and the Meaning of Life in Heidegger

مرگ‌انديشي در نگاه هايدگر و تأثير آن بر معناي زندگي ناشي از رابطۀ انسان با هستي و هستي معطوف به مرگ اوست. هايدگر مرگ‌انديشي را مختص دازاين اصيل دانسته و زندگي اصيل را معنادار مي‌داند. او انديشۀ مرگ را نيرويي براي گسست از پوچي روزمرگي و معناداري زندگي به‌شمار مي‌آورد. در مواجهۀ با نيستي و تكاپو در ميدان مرگ‌آگاهي دازاين قادر به كسب بصيرت نسبت به واقعيت جهان، آزادي و اصالت بخشيدن به زندگي خود و به تبع معنا وجهت دادن به زندگي است. حفظ هويت فردي، كشف امكانات وجودي دازاين در اين دنيا، انتخاب آگاهانه و زندگي متفكرانه و مسئوليت در برابر خود و ديگران از پيامدهاي زندگي اصيل و معنادار است. ديدگاه هايدگر در زمينۀ معناي زندگي ديدگاهي طبيعت‌باور بود. به نظر هايدگر، معيار بيروني براي عمل انساني وجود ندارد و انسان خود آفرينندۀ ارزش‌هاست. اصالت و ارزشمند بودن در گرو انتخاب و تعيين نشدن توسط معيارهاي بيروني و ديگران است. به نظر وي آنچه مهم است، در راه بودن است، حتي اگر هدفي به‌عنوان هدف نهايي وجود نداشته باشد. از ديدگاه هايدگر زندگي معنادار لازمۀ هستي اصيل است كه در آن انسان به‌دليل ترس از مرگ و براي رهايي از دلهرۀ ناشي از ترس از مرگ، به زندگي معنا مي‌بخشد.

According to Heidegger, thinking about death and its influence on the meaning of life arose from the relationship of man with his being and being to his death. Heidegger considers death to be original to Dasein and considers an authentic life as a meaningful life. He considers the thought of death as a force to break the absurdity of the daily routines of life. Facing nothingness and struggle in the face of death, Dasein gains insight into the reality of the world, freedom and authentication of his life, and as a result, gives meaning and direction to his life. Preserving personal identity, discovering Dasein’s existential possibilities in this world, conscious choice and thoughtful life, and responsibility for themselves and others are the consequences of an authentic and meaningful life. A person who does not die has an inalienable life. and there is this kind of fear and escape from deathand the routines. Such a human being lives in refuge from the fear and anxiety caused by the thought of death, and lives in the will of the community. But, he does not have a real sense of security and the other decision-makers will determine his destiny. Such a person does not have a clear understanding of the goals pursued by his behaviors, since he does not own his life and thus feels confused and finds his life meaningless.