بررسي اثر مخارج دولت بر رفاه در ايران: كاربرد الگوهاي تعادل عمومي پوياي تصادفي

Investigating the Effects of Government Expenditures on Welfare in Iran: Application of Dynamic Stochastic General Equilibrium Models

توليد و رفاه، از جمله مهم ترين شاخص هاي اقتصاد هستند كه در ارزيابي عملكرد اقتصادي مورد استفاده واقع مي شوند. از جمله دلايل اين امر مي توان به وسعت دامنه اثرگذاري و اثرپذيري متغيرهاي فوق از ساير متغيرها اشاره كرد. براي اين منظور، يك الگوي تعادل عمومي پوياي تصادفي براي ايران طراحي شده است. در اين پژوهش، پس از طراحي، خطي سازي و محاسبه ضرايب الگوي تعادل عمومي پوياي تصادفي براي ايران، توابع واكنش آني اقتصاد به تكانه مخارج مصرفي و سرمايه اي دولت و همچنين درآمدهاي نفت و تكانه پولي محاسبه و مورد ارزيابي قرار گرفت. بررسي گشتاورهاي متغيرهاي مورد نظر پژوهش با داده هاي واقعي اقتصاد ايران، نشان دهنده موفقيت نسبي الگو در شبيه سازي متغيرهاي اقتصاد از جمله داده هاي توليد، تورم و مصرف دارد. نتايج به دست آمده نشان داده اند كه تكانه مثبت مخارج مصرفي و سرمايه اي دولت موجب افزايش توليد و كاهش مصرف در اقتصاد ايران خواهد شد. همچنين اين فرآيند همراه با اثر برون راني خواهد بود. در خصوص تكانه درآمدهاي نفتي نتايج از مجراي افزايش نقدينگي، موجب افزايش تورم خواهد شد. هرچند اثر افزايش در توليد به سرعت از بين رفته و توليد به مقدار تعادلي خود باز مي گردد. با اين حال اثرات تورمي تكانه درآمدهاي نفتي با فاصله زماني بيشتر از بين خواهد رفت. در اين ميان، تكانه درآمدهاي نفتي موجب افزايش بر مصرف و سرمايه گذاري بخش خصوصي خواهد شد. همچنين در خصوص اثر سياست هاي مالي بر رفاه، نتايج نشان داد كه در شرايط ادامه دادن به سياست هاي موجود، مقدار ضريب لاگرانژ برابر 34 و در صورت اجراي سياست هاي بهينه اين ضريب برابر 1.95 خواهد شد. به بيان ديگر اتخاذ سياست هاي بهينه در مخارج دولت مي تواند موجب افزايش رفاه اقتصادي گردد.

Output and welfare are among the most important economic indicators used in the assessment of economic performance. One of the reasons is that these variables have broad interactions with other variables. For this purpose, a dynamic stochastic general equilibrium model is designed for the Iranian economy. In this research, after design, linearize and calculating the model coefficient, the impulse response function is used to evaluate effects of consumption expenditures and government capital shock, as well as oil revenues and monetary impulse. The comparing the variables' moments with the realized data show the relative success of the model in the simulation of economic variables such as production data, inflation, and consumption. The results show that the positive shock on consumption expenditures and government investment increase the production and reduce the consumption in the Iranian economy. Also, this process is accompanied by a crowding out effect. An oil revenue's shock leads to increase inflation by increasing the liquidity variable. In other sides, its positive effect on production rapidly vanishes, and the production trend returns to its equilibrium value. However, inflationary effects of oil revenue shock disappear later. Meanwhile, the oil revenue's shock increases the consumption and investment of the private sector. In addition, regarding the effect of financial policies on welfare, the results show that Lagrange's coefficient is equal to 34 if the current policies are going on, and the coefficient is equal 1.95 if the optimal policy is running. In other words, the adoption of optimal policies in government spending can increase economic welfare.