آثار بلندمدت ماليات تورمي بر بخش‌هاي غيرنفتيِ اقتصاد ايران: ارزيابي قاعده‌هاي فريدمن و فلپس با رويكرد ساختاري بلندمدت (svecx)

Long-run Impact of Inflation Tax on Non-oil Sectors in Iran’s Economy: Investigating Friedman and Phelps Rules Using long-run Structural Approach (SVECX

نرخ بهينه ماليات تورمي بسيار بحث برانگيز است. گروهي از اقتصاددانان و در راس آن ها فريدمن (1969) با توجه به هزينه رفاهي ماليات تورمي نتيجه مي گيرند كه ميزان بهينه ماليات تورمي صفر است و دولت ها به هيچ عنوان نبايد از اين ابزار استفاده كنند. در مقابل، برخي اقتصاددانان كه فلپس (1973) در آن پيش قدم بود، ادعا مي كنند كه ماليات تورمي به مثابه يك نوع ماليات -نه جايگزيني براي ماليات است و طبق قاعده رمزي نرخ بهينه مثبت دارد. پژوهش حاضر با استفاده از مدل تصحيح خطاي برداري ساختاري با متغير برونزاي ضعيف (svecx) به بررسي تاثير ماليات تورمي بر بخش هاي كشاورزي، صنعت و خدمات طي دوره 1358-1391 (آخرين اطلاعات دردسترس سرمايه بخشي در 1396) مي پردازد. يافته ها نشان داد كه بخش كشاورزي نسبت به سياست هاي ماليات تورمي و سركوب بهره خنثي است؛ اما اين سياست ها موجب كاهش توليد صنعت و خدمات شده اند. پيامدهاي منفي ماليات تورمي بر بخش توليد، دليلي بر صحت قاعده فريدمن -سياست نرخ صفر ماليات تورمي است كه بايد مد نظر دولت هاي ايران در سياست گذاري بودجه اي قرار گيرد.

The optimal inflation tax rate is very controversial. Many economists follow Friedman (1969) in regarding the focus on welfare costs of the inflation tax and conclude that the optimal level of the inflation tax is zero. In contrast, some economists follow Phelps (1973) in regarding claim that the inflation tax is a kind of tax and so according to the Ramsey rule it has a positive optimal rate. The present paper investigates the effect of inflation tax on agricultural, industrial, and services sectors using a structural vector error correction model with weakly exogenous variable (SVECX) during the period 1979-2012 (available data on capital in 2017). The findings indicate that the agricultural sector is not affected by inflationary finance policies, but inflation tax and financial repression lead to decrease output of the industry and services sectors. Then the negative impact of the inflation tax is confirmed in Iran’s economy. Based on the adverse effects of the inflation tax on the output growth, it can be concluded that, according to Friedman’s rule, the "zero rate" for the inflation tax should be considered as an optimal policy in the policymaking.