كاركرد مقاصد شريعت در توسعه و تعميق فقه اماميه

كاركردهاي مقاصد شريعت در فقه اماميه، هدف اين مقاله است. اهتمام فقهاي اماميه به مقاصد شريعت در مقام استنباط، گاه در توسعه فقه و گاهي نيز در تعميق آن مؤثر بوده است. اين علم در توسعه فقه با استكشاف حكم، تقييد و توسعه نصوص، جلوگيري از احتياط‌هاي شرعي، جلوگيري از حيله‌هاي شرعي و به عنوان دليلي در برابر اصول عمليه، و در تعميق آن با فهم صحيح نصوص، معياري براي رد يا قبول روايات و نيز درك عقل عملي مؤثر بوده است.