شيوه‌ هاي تشخيص امام در عصر حضور

شيعيان در عصر حضورِ ائمه معصوم (ع)، براي شناخت امام خود از راه‌ها و شيوه‌هايي استفاده مي‌كردند تا پيشواي تعيين‌شده از سوي خدا و رسولش را از مدعيان دروغين تشخيص دهند. در منابع شيعي، روايات فراواني وجود دارد كه راه‌هاي متعددي براي تشخيص امام بيان كرده و ويژگي‌هايي براي آن ذكر مي‌كند. اما اينكه شيعيان عصر حضور كدام‌ يك از اين شيوه‌ها را براي تشخيص امام به كار برده‌اند پرسشي است كه اين مقاله در پي پاسخ به آن است. از مجموع روايات استفاده مي‌شود كه مهم‌ترين شيوه اماميه براي تشخيص امام خود در همه دوره‌ها، آزمودن پيشواي خود بر اساس علم امامت بوده است. از ديگر راه‌هايي كه در روايات و كتب كلام شيعه شهرت دارد نص، مناقب و كرامات است.