رتبه بندي مولفه هاي تأثير گذار بر توسعه صنعت گردشگري ورزشي در ايران بوسيله روش تحليل سلسله مراتبي(AHP)

فاقد عنوان لاتين

مقدمه و هدف: توريسم به طور عام و توريسم ورزشي به طور خاص با دارا بودن ويژگي صنعت پاك، يكي از منابع درآمدزايي برخي از كشورها قلمداد مي گردد. بديهي است كه به منظور بهره برداري از اين حوزه از صنعت ورزش، مديران و دست اندركاران نيازمند برنامه ريزي دقيقي در سطح استراتژيك و عملياتي براي توسعه آن هستند كه بايد مؤلفه هاي زيادي را با توجه با شرايط در نظر بگيرند. هدف اصلي اين تحقيق رتبه بندي عوامل تأثيرگذار در توسعه صنعت توريسم ورزشي است. روش شناسي: روش تحقيق در اين پژوهش توصيفي- پيمايشي و نوع تحقيق كاربردي است. با استفاده از منابع كتابخانه اي و ادبيات موجود معيارها مشخص و براي مقايسه زوجي و وزن دهي معيارها از مدل تحليل سلسله مراتبي(AHP ) در نرم افزار Expert choice و براي رسم نمودار از نرم افزار Excel استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان مي دهد كه در بين مؤلفه هاي تأثير گذار بر توريسم ورزشي حمايت هاي سياسي و قانوني (با وزن 0.396) بيشترين اهميت را دارد و به ترتيب مؤلفه هاي مديريت و هماهنگي، بازاريابي، زير ساختها و اماكن، شناخت قابليت ها و ظرفيت ها، تحقيقات و پژوهش، فرهنگ سازي و آموزش داراي رتبه هاي بعدي هستند. بحث: مؤلفه هاي هشت گانه در اين تحقيق مي تواند نقش مهمي در توسعه صنعت گردشگري ورزشي ايفا كند. به نظر مي رسد توجه سازمانهاي دولتي و خصوصي به اين مؤلفه ها مي تواند در توسعه گردشگري ورزشي راهگشا باشد.

فاقد چكيده لاتين