آسيب شناسي سرمايه فكري سازمان (مطالعه موردي كاركنان دانشگاه علوم پزشكي كرمانشاه)

زمينه: امروزه بيشتر از سرمايه هاي فيزيكي، ايده ‌ها منابع قدرت و ثروت به شمار مي روند و سرمايه فكري كه مشتمل بر معيارهاي غير مالي و نامشهود بوده، ارزش سازمان را معين مي كند. روش ها: اين تحقيق از نوع توصيفي پيمايشي بوده و در جمع‌آوري داده‌ ها از پرسشنامه استاندارد سرمايه فكري بونتيس استفاده شده است. جهت تحليل داده‌ ها نيز از آزمون همبستگي در نرم افزار SPSS ويرايش 16 استفاده شده است. در ادامه به منظور بررسي روابط ميان ابعاد سرمايه فكري از روش تحليل مسير (path analysis) مدنظر بوده است. يافته ها: نتايج پژوهش نشان مي ‌دهد هر سه بعد سرمايه فكري بالاتر از متوسط بوده و سرمايه انساني (2/4)، سرمايه ساختاري (1/4) و سرمايه رابطه ‌اي (85/3) به ترتيب بيشترين سهم را به خود اختصاص داده است. همچنين كليه روابط ميان ابعاد سه گانه در مدل مفهومي معنادار است. به اين ترتيب كه علاوه بر تاثير مستقيم سرمايه انساني و سرمايه رابطه اي بر سرمايه ساختاري (81/0 و 64/0)، رابطه غيرمستقيم ديگري ميان سرمايه انساني و سرمايه ساختاري با ميانجي سرمايه رابطه ‌اي (36/1) متصور است. نتيجه گيري: نتايح اين تحقيق نشان داد كه ابعاد سرمايه فكري در دانشگاه علوم پزشكي در وضعيت مناسبي قرار داشته و در اين ميان سرمايه رابطه‌اي كه بيانگر شيوه تعاملي برون سازماني است نياز به توجه بيشتري دارد. همچنين بين ميانگين نظرات كاركنان بجز در سابقه شغلي تفاوت معني دار وجود دارد. روابط ميان ابعاد سرمايه فكري معنادار بوده و عامل سرمايه انساني مهم‌ترين تاثير را در مدل مفهومي دارد.