تجزيه و تحليل كمي و كيفي موانع مشاركت دانشجويان در فعاليت‌هاي ورزشي. مطالعه بين فرهنگي در كشورهاي ايران و مجارستان

Qualitative and Quantitative Analyzing the Students’ Perceived Constraints toward Involvement in Sporting Activities. A Cross-cultural Study between Iran and Hungary

مقدمه و هدف: هدف اين پژوهش تجزيه و تحليل كمي و كيفي موانع مشاركت دانشجويان در فعاليت‌هاي ورزشي در دانشگاه‌هاي ايران و مجارستان بوده است. روش‌شناسي: در اين پژوهش از مدل سلسله مراتبي موانع فراغت به عنوان چهار چوب نظري استفاده شده است. 1315 نفر از دانشجويان دانشگاه‌هاي دولتي ايران و 793 نفر از دانشجويان دانشگاه‌هاي دولتي مجارستان به پرسش‌‌نامه‌اي محقق ساخته كه به زبان فارسي و مجاري ترجمه شده بود، پاسخ دادند. همچنين از 60 نفر از دانشجويان دو كشور مصاحبه نيمه ‌سازمان‌‌يافته بعمل آمد. از روش‌هاي آماري آزمون t و MANOVA براي آناليز داده‌هاي كمي و از روش تحليل محتوايي به‌منظور تحليل داده‌هاي كيفي پژوهش استفاده شده است. يافته‌ها: نتايج نشان مي‌دهد كه دانشجويان ايراني و مجاري در درك موانع درون‌فردي و ساختاري با يكديگر تفاوت دارند، اما تأثير موانع بين‌فردي بر مشاركت آنها در فعاليت‌هاي ورزشي يكسان است. همچنين دختران دانشجو در دانشگاه‌هاي ايران هر سه گروه موانع را بيشتر از پسران دانشجو تجربه مي‌كنند، در حالي كه تفاوتي در بين دانشجويان دانشگاه‌هاي مجارستان با توجه به جنسيت وجود ندارد. نتيجه‌گيري: از نتايج اين‌گونه برداشت مي‌شود كه صرف‌نظر از تفاوت‌هاي فرهنگي موجود در بين دانشجويان دانشگاه‌هاي ايران و مجارستان شرايط مختلف اجتماعي _ اقتصادي در دو كشور مي‌تواند بر نگرش و گرايش دانشجويان در دو كشور براي شركت در فعاليت‌هاي ورزشي مؤثر باشد. شايد نگرش نه‌چندان مثبت مردم به ورزش زنان در ايران از جمله بيشترين عوامل تأثيرگذار بر مشاركت دختران دانشجو در فعاليت‌هاي ورزشي باشد. از طرف ديگر، شايد بتوان رشد فناوري و تكنولوژي را از يك‌سو و شرايط اقتصادي نه‌چندان مناسب مجارستان و دانشگاه‌هاي آن كشور را از جمله عوامل مؤثر بر ميزان مشاركت دانشجويان مجاري در فعاليت‌هاي ورزشي دانست.

Background & Purpose: The aim of this study is to qualitative and quantitative analyzing the students’ perceived constraints toward involvement in sporting activities in Iranian and Hungarian universities. Methodology: The hierarchical model of leisure constraints was used as the theoretical framework of this research. 1315 students from Iranian public universities as well as 793 students from Hungarian public universities completed a self administrated questionnaire which was translated to Persian and Hungarian language. Also, 60 students from both countries participated in a semi-structured interview. A one sample t test and MANOVA were used for analysis the quantitative data. Also, the qualitative data was analyzed by content analyzing method. Results: The results indicated that Iranian and Hungarian students were differently perceived intrapersonal and structural constraints however, they similarly experienced interpersonal constraints. Furthermore, Iranian female university students more than males experienced all of the categories of constraints whereas Hungarian students did not show any differences based on gender. Conclusion: From the results it can be concluded that different socio-economic situation between Iranian and Hungarian students, regardless of the cultural differences, could be affect the attitude and their tendency to sporting activities. The negative attitude of Iranian people to women sport might be one of the most important factors affect the participation of female students in sport. On the other hand, improving the technology as well as unpleasant economic situation of Hungary and Hungarian universities might be affecting the level of Hungarian students’ involvement in sporting activities.