ارايه مدل ارتباطي هوش فرهنگي و هوش سازماني هيئت هاي تكواندو استان تهران

Designing Relationship Model of cultural intelligence and Organizational Intelligence at the Tehran’s Taekwondo Boards

مقدمه و هدف: سازمان‌هاي ورزشي به دليل اين كه در محيط‌ هاي پويا با فرهنگ‌هاي مختلف فعاليت مي‌كنند ضرورت دارد به مفهوم هوش‌هاي فرهنگي و سازماني كه در توفيق آن‌ها نقش مهمي مي‌توانند داشته باشند، ضروري است توجه نمايند. از اينرو هدف از پژوهش حاضر تبيين مدل ارتباطي هوش فرهنگي و هوش سازماني هيئت‌هاي تكواندو استان تهران بود. روش شناسي: جامعه آماري تحقيق شامل مديران و كاركنان هيئت‌هاي تكواندو استان تهران مجموعا 217 نفر بود كه همه آن‌ها به طور كل شمار براي نمونه تحقيق انتخاب شدند. براي دست‌يابي به اهداف تحقيق از دو پرسشنامه هوش فرهنگي آنگ و همكاران (2004) و هوش سازماني آلبرخت (2003) استفاده شد. روايي صوري و محتوايي آن‌ها به تاييد 15 تن از متخصصين مديريت ورزشي رسيد. پايايي پرسشنامه‌ها نيز در يك مطالعه مقدماتي با 30 آزمودني و با آلفاي كرونباخ براي پرسشنامه هوش فرهنگي 0/93 و پرسشنامه هوش سازماني 0/94 محاسبه شد. براي تحليل داده‌ها از روش‌هاي آمار توصيفي و استنباطي از جمله كلموگروف- اسميرنوف، تي استودنت تك گروهي، و تحليل عاملي تاييدي با استفاده از نرم افزارهاي AMOS و SPSS استفاده شد. يافته‌ها: نتايج پژوهش نشان داد در هيئت‌هاي تكواندو استان تهران هوش سازماني در حد مطلوب 12/58 = t و 0/05 ≥p و هوش فرهنگي در حد نامطلوب 10/14= t و 0/05 ≥p قرار دارد. بين هوش سازمان و هوش فرهنگي ارتباط معناداري وجود دارد 0/45= β و 0/05 ≥p و مدل ارتباطي آن‌ها از برازش مطلوب برخوردارد است. بحث و نتيجه گيري: با توجه به برازش مدل ارتباطي هوش فرهنكي و هوش سازماني در هيئت‌هاي تكواندو استان تهران، توصيه مي‌شود در برنامه ها و تصميات اين هيئت ها، ميزان تاثيرگذاري هر كدام از زير مولفه هاي اين دو عامل مورد توجه قرار گيرد.

Background and Objective: Because of sport organizations act in a dynamic environment and different cultures, they should pay attention the concept of cultural intelligence and organizational intelligence. Because they can a major role at their success. So the purpose of this research was to design relationship model of cultural intelligence and organizational intelligence at the Tehran’s Taekwondo boards. Methodology: Statistical population of this study included all of managers and employees that working at the Tehran’s Taekwondo boards (N=217). All of them selected of research samples. To achieve the research goals, Ang et al (2004) cultural intelligence questionnaire and Albrecht organizational intelligence (2003) questionnaire were used. Content validity and face validity of two questionnaires was confirmed by 15 sport management experts and their reliability were studied in a pilot study with 30 subjects and calculated as (r= 0.93), and (r=0.94) respectively. For data analysis the descriptive statistics and inferential statistics methods, including Kolmogorov-Smirnov, Single sample T-student test, and confirmative factor analysis by application of AMOS and SPSS software were used. Results: Research findings showed that organization intelligence id desirable, but cultural intelligence is not desirable at the Tehran’s Taekwondo boards. There is a significant relationship between organization intelligence and cultural intelligence. Also their relationship model has desirable goodness. Conclusion: According to the desirable goodness the relationship model of cultural and organizational intelligence at the Tehran’s Taekwondo boards, it is recommended at these Taekwondo boards’ planning an make decisions, the model be used.