عنوان مقاله :
اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر بهبود رابطه والد - فرزندي در مادران داراي كودك كمتوان ذهني
عنوان به زبان ديگر :
The Effectiveness of Therapy based on Acceptance and Commitment on Improvement of the Parent-Child Relationship in Mothers with Mental Retardation Children
پديد آورندگان :
حجت خواه، محسن دانشگاه رازي - گروه مشاوره، كرمانشاه , مصباح، ايمان دانشگاه رازي - گروه مشاوره، كرمانشاه , گل محمديان، محسن دانشگاه رازي - گروه مشاوره، كرمانشاه
كليدواژه :
درمان مبتني بر پذيرش و تعهد , رابطه والد- فرزندي , مادران , كودك كم توان ذهني
چكيده فارسي :
هدف: تعيين اثربخشي درمان گروهي مبتني بر پذيرش و تعهد بر بهبود رابطه والد- فرزندي در مادران داراي كودك كمتوان ذهني روش: روش پژوهش حاضر آزمايشي از نوع طرح پيشآزمون- پسآزمون با گروه كنترل و پيگيري بود. جامعه پژوهش شامل تمامي مادران داراي كودك كم- توان ذهني بودند كه فرزندانشان در مدارس استثنايي شهرستان دزفول در سال تحصيلي 96-1395 به تحصيل اشتغال داشتند. از جامعه فوق تعداد 30 نفر از مادران داراي كودك كمتوان ذهني به روش تصادفي خوشهاي انتخاب و بهصورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل گمارده شدند. آزمودنيهاي گروه آزمايش طي 10 جلسه نوددقيقهاي، (هر هفته دو جلسه) درمان گروهي را دريافت كردند و شركتكنندگان در گروه كنترل هيچگونه درمان گروهي دريافت نكردند. ابزار پژوهش شامل مقياس رابطه مادر-كودك راس (1961) بود. دادهها با استفاده از روش آماري تحليل كوواريانس چند متغيره تحليل شدند. يافتهها: نتايج پژوهش در مرحله پسآزمون و پيگيري نشان داد بين دو گروه آزمايش و كنترل ازنظر رابطه مادر- كودك تفاوت معناداري وجود دارد 0/001)>p). با توجه به يافته هاي پژوهش ميتوان گفت درمان گروهي مبتني بر پذيرش و تعهد روشي كارآمد در بهبود رابطه والد- فرزندي در مادران داراي كودك كمتوان ذهني است.
چكيده لاتين :
Study was experimental with a pretest-posttest control group and the Follow-up test. Population includes all mothers of children with mental retardation whose children were studying at exceptional schools in Dezful city in the academic year of 2016-2017. 30 Mother was chosen with cluster sampling method and assigned to tow experimental and control groups randomly. (Each group n=15). The experimental group received group therapy in 10 sessions of 90 minutes (2 sessions weekly) and the control group did not receive group therapy. The Instrument was Mother-Child Relationship Evaluation scale (1961). Data analyzed with multiple analysis of covariance. Findings: The results showed that there are significant differences in level Posttest and Follow up between experimental and control groups in parent-child relationship (p>0/001). According to research findings, group therapy based on acceptance and commitment is an effective method for improving the parent-child relationship in mothers with mental retardation children.
عنوان نشريه :
پژوهش هاي روان شناسي باليني و مشاوره
عنوان نشريه :
پژوهش هاي روان شناسي باليني و مشاوره