اثربخشي رفتاردرماني ديالكتيك بر رضايت زناشويي در تعارض زوجيني

The Effectiveness of Dialectical Behavioral Therapy on Marital Satisfaction in Couples Conflict

هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسي اثر بخشي رفتار درماني ديالكتيك بر رضايت زناشويي در تعارض زوجيني انجام شد. روش: طرح پژوهش حاضر شبه‌آزمايشي از نوع پيش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه كنترل بود. نمونه شامل 24 نفر(12 زوج) از زوجين متعارض مراجعه كننده به مراكز مشاوره منطقه 9 شهر مشهد بود كه 12 نفر در گروه‌ آزمايش و 12 نفر در گروه گواه گمارش شدند. اعضاي گروه‌ آزمايش تعداد 8 جلسه رفتاردرماني ديالكتيك را دريافت كردند، اما براي اعضاي گروه‌ گواه مداخله خاصي ارائه نشد. قبل و بعد از اجراي مداخله، پرسشنامه‌ رضايت زناشويي انريچ توسط گروه نمونه تكميل شدند. يافته ها: نتايج تحليل كوواريانس نشان داد كه در پس آزمون، رضايتمندي زناشويي آزمودني‌هاي گروه‌ آزمايش نسبت به آزمودني‌هاي گروه گواه، افزايش معناداري داشته است. يافته‌هاي پژوهش مؤيد اين مهم است كه رفتاردرماني ديالكتيك باعث بهبود رضايت زناشويي در تعارض زوجين مي‌شود.

Purpose The present study was conducted to determine the effectiveness of dialectical behavior therapy on marital satisfaction in couples conflict. Method The present study was a quasi-experimental pretest-posttest with the control group. The sample consisted of 24 (12 couples) couples conflict who referred to counseling centers in Mashhad 9th district, 12 of them in the experimental group and 12 in the control group. The members of the experimental group received 8 dialectical behavioral therapy sessions, but there was no specific intervention for the control group members. Before and after the intervention, the Enrich marital satisfaction questionnaire was completed by the sample group. Findings: The results of covariance analysis indicated that in the post-test marital satisfaction in the experimental group was significantly increased, compared with the control group subjects. Findings of the research confirm that it is important that dialectical behavioral therapy improves the marital satisfaction in couples conflict.