شناسايي و تعيين فراواني قارچ‌هاي ساپروفيت در مرحله لاروي ماهيان قزل‌آلاي رنگين‌كمان در مراكز تكثير استان آذربايجان‌غربي

شناسايي و بررسي هاي اپيدميولوژيكي آلودگي هاي قارچي در مراكز تكثير اهميت زيادي در پيشگيرياز مرگ ومير و ضررهاي اقتصادي متعاقب آن دارد. در بررسي حاضر 5 مركز تكثير قزل آلاي رنگين كمان در استان آذربايجان غربي مورد بررسي قرار گرفتند. نمونه گيري بر اساس جداول استاندارد سازمان دامپزشكي ايران صورت پذيرفت. كيفيت آب مراكز نيز مورد آزمايش قرار گرفت. براي كشت قارچ ها از محيط سابارو دكستروز آگار استفاده شد، سپس به روش مشاهده ميكروسكوپي با بررسي اندام هاي توليدمثلي قارچ ها، نوع آن ها شناسايي گرديد. در بررسي حاضر از 5 مركز تكثير مورد مطالعه، 4 جنس مختلف از قارچ هاي ساپروفيتي  جدا گرديد كه به ترتيب عبارت بودند از: ساپروليگنيا، پني سليوم، آسپرژيلوس و آچليا. جنس هاي ساپروليگنيا با 1.48±7.8 درصد بيشترين و آچليا با 0.83±0.8 درصد كمترين موارد آلودگي را نشان دادند. طبق يافته هاي اين مطالعه، مراكز تكثير لارو ماهي قزل آلاي رنگين كمان استان آذربايجان غربي از لحاظ آلودگي قارچي در وضعيت بهداشتي مطلوبي به سر نمي برند. با توجه به اين كه كيفيت آب مراكز تكثير داراي كيفيت قابل قبول بود، آلودگي قارچي احتمالاً در ارتباط با كيفيت آب نبوده است.