بررسي نقش بلديه (شهرداري) شيراز در ارائه خدمات درماني در فارس (1953-1927 م.)

زمينه و هدف: از جمله ثمرات انقلاب مشروطه و مبارزان راه آزادي، همت و تلاش ايشان در مسير بهبود زندگي اجتماعي از طريق تأمين نيازها، به خصوص در حوزه درمان و بهداشت عمومي بوده است. به همين دليل پس از تصويب قانون بلديه و در نظرگرفتن موادي از آن در خصوص درمان و بهداشت عمومي، زمينه تأسيس اين نهاد در تهران و ساير شهرستان‌ها از جمله شيراز در سال 1907 ميلادي فراهم شد و با اقداماتي كه بلديه در حوزه درمان انجام داد، نقش مهمي در بهبود سلامت عمومي داشت. اين پژوهش بر آن است در شرايطي كه به جز بيمارستان انگليسي مرسلين، هيچ نهاد درماني در شيراز فعاليت نداشته است، فعاليت‌هاي بلديه شيراز را در فاصله سال‌هاي 1927 تا 1953 ميلادي مورد واكاوي قرار دهد.مواد و روش‌ها: تكيه اصلي اين پژوهش بر اسناد منتشرنشده سازمان اسناد و كتابخانه ملي ايران و اسناد انجمن تبليغي كليسا موجود در دانشگاه بيرمنگام است. روش پژوهش توصيف همراه با تحليل و شيوه گردآوري اطلاعات كتابخانه‌اي و مبتني بر اسناد است.يافته‌ها: تا قبل از پيدايش نهادي كه متولي بهداشت و درمان كشور باشد، اداره صحيه بلديه در ذيل اداره صحيه كل مملكتي نقشي مهم در عرصه بهداشت و درمان كشور از جمله شيراز داشت.نتيجه‌گيري: بررسي اسناد و مدارك و فعاليت‌ها بلديه در دوره مورد مطالعه نشان مي‌دهد كه اين مؤسسه نقشي مهم در كنترل بيماري‌هاي واگيردار قبل از شروع سيستم لوله‌كشي آب در شيراز داشته است. علاوه بر اين بلديه با تأسيس برخي مؤسسات درماني به خصوص بيمارستان سعدي نقش مهمي در درمان بيماري‌هاي ناشي از اثرات جنگ جهاني دوم در فارس داشته است.