تحليل آثار اجتماعي‌اقتصادي صنعت پتروشيمي قائد بصير بر نواحي روستايي (مورد مطالعه: روستاهاي امامزاده ابراهيم و سعيدآباد از توابع شهرستان گلپايگان)

صنعتي شدن روستا به عنوان اهرمي پويا براي توسعه روستايي معرفي شده است و توزيع درآمد، متنوع ساختن اقتصاد روستايي و كاهش نابرابري‌هاي اجتماعي‌اقتصادي، از اهداف اوليه آن محسوب مي‌شود. اغلب پژوهش‌ها درباره آثار صنعتي‌شدن مناطق روستايي دو ويژگي عمده دارند: اول كمي‌گرا هستند، دوم بيشتر آثار اقتصادي (اشتغال و درآمد) را بررسي كرده‌اند. در حالي كه علاوه بر ارزيابي آثار اقتصادي صنعت در روستا، بايد تأثيرات ديگر آن به ويژه آثار اجتماعي آن بررسي شود. از اين رو در پژوهش حاضر آثار اجتماعي‌اقتصادي استقرار صنعت پتروشيمي در روستاي امامزاده ابراهيم و سعيدآباد از ديد خود روستاييان با روش كيفي مطالعه شده است. پژوهش حاضر از نوع كاربردي است و از فنون مصاحبه فردي، بحث گروهي متمركز و مشاهده براي جمع‌آوري اطلاعات و از روش تحليل موضوعي براي تحليل اطلاعات استفاده شده است. بر اساس يافته‌هاي پژوهش، ورود صنعت در نواحي روستايي مذكور به پيدايش پيامدهايي منجر شده است كه از جمله آن‌ها مي‌توان به اين موارد اشاره كرد: به‌خطرافتادن سلامت انسان در اثر افزايش آلودگي زيست‌محيطي، پيدايش فرصت‌هاي اندك براي روستاييان، كاهش فرصت اشتغال براي زنان روستايي، اشتغال نيروي كار غيربومي در پتروشيمي، اسكان افراد غيربومي در روستا، تشديد نگرش منفي روستاييان به صنعت پتروشيمي، سنخيت‌نداشتن صنعت پتروشيمي با روستا، گرايش جوانان روستا به ادامه تحصيل، تغيير در برخي جنبه‌هاي مادي سبك زندگي روستاييان شاغل در پتروشيمي، كاهش انگيزه روستاييان براي انجام فعاليت در بخش كشاورزي و دامداري، لطمه به بخش كشاورزي، افزايش درآمد روستاييان شاغل در صنعت، رونق برخي كسب‌وكارهاي روستايي و تغيير قيمت زمين.