ارزيابي و مقايسه عملكرد رفاهي نظام‌هاي مختلف سياست‌گذاري در اقتصاد كلان ايران

Evaluating and Comparing the Welfare Performance of Different Regimes of Policy Making in Iran's Macroeconomics

در اين مطالعه، با استفاده از يك مدل تعادل عمومي پوياي تصادفي، عملكرد رفاهي چهار نظام سياست گذاري اقتصاد كلان-نظام سياست پايه اي، نظام سياست گذاري تعميم يافته، نظام سياست گذاري كلان احتياطي و نظام سياست گذاري تركيبي پولي و كلان احتياطي- مورد ارزيابي و مقايسه قرار گرفته است. بدين منظور از داده هاي اقتصاد ايران در دوره زماني 1369:1 تا 1393:4 استفاده كرديم. نتايج حاصل از بررسي ضرايب بهينه سياستي محاسبه شده با استفاده از قاعده بهينه ساده (OSR)، نشان داد كه سياست بهينه سياستي است كه در آن سياست گذار اهميت بيشتري به كنترل تورم داشته باشد؛ به طوري كه دست يابي به ثبات توليد در اولويت بعدي سياست گذار باشد. همچنين نظام سياست گذاري كلان احتياطي به كاهش قابل توجهي در نوسانات تورم و توليد و از اين رو بهبود وضعيت رفاهي در اقتصاد ايران منجر خواهد شد. به علاوه، عملكرد رفاهي نظام سياست گذاري تركيبي پولي و كلان احتياطي، نظام سياست گذاري تعميم-يافته و نظام سياستي پايه اي، به ترتيب در جايگاه دوم، سوم و چهارم قرار دارند. در ادامه، به مقايسه عملكرد رفاهي سياست هاي كلان احتياطي و تركيبي پولي و كلان احتياطي در شرايطي پرداخته شد كه تكانه مالي تنها تكانه وارده به اقتصاد است. نتايج نشان داد تحت اين شرايط، سياست بهينه استفاده اكيد از ابزار كلان احتياطي است.

In this study, we used a Dynamic Stochastic General Equilibrium Model and then we evaluated and compared the welfare performance of the four macroeconomic policy-making regimes- standard policy regime, generalized policy regime, the macro-prudential policy-making regime, and combined monetary and macro-prudential Policy regime. For this purpose, we used the data of Iran's economy during the period 1990: 1 to 2014: 4. The results of examining the optimal policy coefficients calculated using optimal simple rule (OSR), showed that the optimal policy is the policy in which policymaker have more importance to controlling and stabilizing the inflation so that achieving output stability can be in the next priority for the policymaker. Also, the macro-prudential policy-making regime would lead to a significant reduction in inflation and output volatilities and this policy-making regime would improve welfare status in Iran economy. In addition, the welfare performance of the combined monetary and macro-prudential Policy regime, generalized policy regime, and standard policy regime are ranked in second, third and fourth place, respectively. In the following, we have compared the welfare performance of macro-prudential policy regime and the combined monetary and macro-prudential Policy regime in a situation where the financial shock was the only shock to the economy. The results showed that under these conditions, it is optimal for policymakers to use the macro-prudential tool aggressively.