اثرات تنوع بخشي اقتصاد روستايي بر تاب‌آوري معيشت روستاييان در دهستان رادكان شهرستان چناران

اقتصاد روستاييان داراي آسيب­پذيري بالايي است و با كوچكترين تغييرات دچار مشكلات اقتصادي و اجتماعي متعددي مي‌شود. روستاييان عمدتاً داراي فعاليت­هاي كشاورزي تك ساختي هستند كه با دگرگوني در آن و تنوع­بخشي فعاليت­هاي اقتصادي موجب افزايش انعطاف­ پذيري و كاهش آسيب­پذيري روستاييان مي‌گردد. هدف اين مطالعه، بررسي ميزان تأثير تنوع بخشي اقتصادي بر تاب‌آوري مردم مناطق روستايي بوده است. ناحيه مورد مطالعه دهستان رادكان شهرستان چناران بوده است. براي تعيين جامعه آماري نمونه در روستاهاي مورد مطالعه از فرمول كوكران با ميزان خطاي 07/0 استفاد شد كه تعداد 202 خانوار به عنوان نمونه انتخاب شده است. براي تجزيه و تحليل داده­ هاي جمع آوري شده از آمار توصيفي و استنباطي (آزمون همبستگي پيرسون، تي تك نمونه اي، رگرسيون خطي ساده ) در نرم افزار SPSS و در نهايت از سيستم استنتاج فازي در محيط نرم افزار متلب (MATLAB) استفاده شده است. نتايج تحقيق نشان مي‌دهد متغير وابسته ويژگي اقتصادي با آماره پيرسون 119/0 و ويژگي اجتماعي با آماره پيرسون 256/0 با متغير مستقل (تنوع شغلي) داراي رابطه مستقيم اما با شدت ضعيف بوده است. با استفاده از آزمون T نتايج گوياي آن است كه شاخص‌هاي متغير تاب آوري در وضعيت مناسبي قرار دارد. همچنين بين شاخص­هاي تاب­آوري (اقتصادي و اجتماعي) با متغير تنوع شغلي رابطه معناداري وجود دارد، روستاهاي مورد مطالعه در دهستان رادكان از جمله رادكان، موچنان، قياس آباد، حكيم آباد، خريج، مغان، زينگر، گوارشگان، بهمن جان عليا و قزلحصار از لحاظ تأثير تنوع بخشي اقتصادي بر تاب­آوري روستايي در وضعيت متفاوتي نسبت به هم قرار دارد.