نقش سرمايه فكري در پيش‌بيني بحران مالي

The Role of Intellectual Capital in Financial Distress Prediction

با توجه به افزايش اهميت دارايي‌هاي نامشهود در اقتصاد دانش‌محور، هدف اصلي پژوهش حاضر بررسي نقش سرمايه فكري و اجزاي آن به‌ عنوان معيارهاي دارايي‌هاي نامشهود در پيش‌بيني بحران مالي است. در اين راستا، با استفاده از داده‌هاي نمونه‌اي شامل 200 سال-شركت بحران‌زده و 200 سال-شركت سالم پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زماني 1395-1386 توان الگوهاي پيش‌بيني بحران مالي مبتني بر نسبت‌‌هاي مالي و مبتني بر نسبت‌هاي مالي و سرمايه فكري مورد مقايسه قرار گرفت. يافته‌هاي پژوهش حاضر نشان مي‌دهد كه ميانگين دقت الگوهاي پيش‌بيني با حضور ضريب ارزش افزوده فكري، كارايي سرمايه انساني و كارايي سرمايه ساختاري به‌طور معني‌داري بيشتر از الگوهاي مبتني بر نسبت‌هاي مالي در روش‌هاي طبقه‌بندي‌كننده‌ تجميعي بوستينگ و بگينگ است. به‌بيان ديگر، افزودن سرمايه فكري، سرمايه انساني و سرمايه ساختاري به الگوهاي پيش‌بيني بحران مالي دقت آن‌ها را افزايش مي‌دهد. هم‌چنين، يافته‌هاي فرعي پژوهش حاكي از آن است كه هرچه فاصله دوره زماني پيش‌بيني با وقوع بحران مالي بيشتر باشد، افزودن سرمايه فكري، سرمايه انساني و سرمايه ساختاري دقت آن‌ها را به ميزان بيشتري افزايش مي‌دهد.