بررسي تغييرات فصلي و مكاني خصوصيات فيزيكي آب در منطقۀ آلاشت‌رود و لاويج‌رود

ساختار قائم دما، شوري و چگالي بر اساس داده‌هاي اندازه‌گيري شده در پاييز، بهار و تابستان 95-96 در دو منطقۀ آلاشت‌رود و لاويج‌رود در مازندران مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان‌دهندة سهم غالب دما در تعيين چگالي است كه مي‌تواند به دو علت دامنۀ تغييرات كوچك شوري در درياي خزر و نقش غالب دما در تعيين چگالي در مناطق گرمسير اشاره كرد. بااين‌وجود، نمي‌توان از نقش شوري در تعيين چگالي آب صرف‌نظر نمود. در فصل پاييز با وجود مشابهت زياد ساختار دما در دو منطقه، تفاوت ساختار شوري به تفاوت ساختار چگالي در اين دو منطقه منجر شده است. در فصل بهار منطقه لاويج‌رود شاهد فرارفت تودة آب گرم و كم‌شور در فاصله 4-8 كيلومتر از ساحل است كه به تغيير كامل ساختار قائم آب انجاميده است و عمق لايه آميخته در اين محدوده كم مي‌شود. عمق لايۀ آميخته در فصل پاييز بيشينه و در فصل بهار كمينه است. در فصل تابستان با اينكه گرماي ناشي از تابش خورشيد در سطح به تقويت لايه‌بندي و قاعدتاً كاهش عمق لايه آميخته مي‌انجامد، افزايش شوري به علت تبخير زياد به افزايش همرفت و عمق لايۀ آميخته منجر مي‌شود. به همين علت در هر دو منطقه برخلاف انتظار عمق لايۀ آميخته در تابستان بيشتر از بهار است. ساختار قائم آب در تابستان در هر دو برش عرضي مناطق مورداندازه‌گيري مشابه است.