سرمايه داري مستغلات و تحولات فضا در ناحيه پيراموني شاهدشهر

سرمايه داري مستغلات،يكي از انواع سرمايه داري است كه در آن سرمايه براي كسب سودبيشتر، به جاي ايجاد خلاقيت و رقابت در توليد كالا و خدمات، به سودا گري يا بورس بازي زمين و مسكن اختصاص داده و موجب تضعيف فعاليت هاي مولد مي شود. اين نوع سوداگري به زمين ومسكن، خصلت"ارزش دارايي" مي بخشد. هدف اين پژوهش بررسي سازوكارهاي سرمايه داري مستغلات در ناحيه پيراموني شاهد شهر و اثرات فضائي- مكاني آن در بازه زماني 95-1375 است. روش شناسي تحقيق مبتني بر پراگماتيسم و با روش تحقيق كيفي كيو انجام گرفت. نقشه هاي دو بازه زماني ، با استفاده از تصاوير ماهواره اي و نرم افزارGIS تهيه شده است. نتيجه نشان داد كه پنج عامل دولت رانتير، سود آوري سرمايه داري مستغلات، ضعف قوانين و جامعه مدني، ضعف فعاليت هاي مولد و سرمايه داري توليدي، نقش مهاجرت و تقاضاي بالاي زمين و مسكن موجب رونق سرمايه داري مستغلات شده و در نهايت سرمايه را از مسير توليدي خارج ساخته است. همچنين نتايج حاصله از تحولات فضايي شاهدشهر به روش دلفي نشان داد كه عقب نشيني فضاي زراعي و باير به نفع باغ ويلا و ساخت ساز شهري با ميانگين 8/7، فشردگي بافت از نظر افقي و ارتفاعي با ميانگين 2/7، ادغام قومي و كاهش انسجام اجتماعي با ميانگين 7/8 ،تغييرات ساختار اشتغال با ميانگين 9/8، تخريب باغ ها با ميانگين 8/8،كاهش آب زراعي به نفع آب شرب شهري با ميانگين 6/5 درصد، از جمله اثرات فضايي گسترش سرمايه داري مستغلات در ناحيه بوده است. در نهايت مي­توان نتيجه گرفت سرمايه­داري مستغلات در فضاهاي شهري با تحولات و دگرگوني­هايي كه در اندام فضا به دنبال دارد، منجر به آشفتگي­هاي طبيعي، اقتصادي و اجتماعي فضا و كج نمودن مسير حيات در جهتي غير پيش­روي به سوي توسعه و ترقي شده است.