طراحي يك الگوي خودتوضيح برداري عاملي تعميم‌يافته (FAVAR) براي اقتصاد ايران با تاكيد بر شوك‌هاي نفتي و پولي

Constructing a Factor Augmented VAR Model to Analyze Transmission of Oil and Monetary Shocks to Iranian Economy

اخيرا توجه زيادي به مدل‌هايي معطوف شده است كه در آنها از مجموعه گسترده تري از اطلاعات اقتصادي استفاده مي شود. اين امر با ابداع مدل‌هاي FAVAR از طريق تلفيق مدل‌هاي سنتي VAR با يك يا چند عامل غيرقابل مشاهده امكان پذير شده است. بر خلاف اين سير گسترده از مطالعات در زمينه به كارگيري مدل‌هاي تكامل يافته FAVAR، مطالعات داخلي در اين زمينه بسيار محدود است و هنوز اين روشها به صورت گسترده اي درباره اقتصاد ايران به كار گرفته نشده اند. از اين رو در اين مقاله تلاش شده است تا يك مدل FAVAR براي اقتصاد ايران برآورد شود تا در آن با تاكيد بر شوك‌هاي نفتي و شوك‌هاي پولي بتوان واكنش دسته گسترده اي از متغيرهاي اسمي و حقيقي را برآورد كرد. بدين منظور مجموعه¬اي از 35 متغير مهم اقتصاد ايران در دامنه زماني سالهاي 1353 تا 1393 براي برآورد الگو انتخاب شد. نتايج حاصل از برآورد توابع واكنش الگوي FAVAR نشان داد كه واكنش «بخش حقيقي» اقتصاد ايران به شوك مثبت درآمدهاي نفتي مثبت و معنادار است و مدت زمان تقريبا 5 سال طول مي كشد كه اثر آن به طور كلي تخليه شود. همچنين واكنش «بخش اسمي» اقتصاد ايران به يك شوك مثبت در درآمدهاي نفتي نيز در ابتدا مثبت اما بي معنا بوده و نسبت به واكنش بخش حقيقي سريع‌تر و كوتاه تر و نوساني-تر است. همچنين نتايج نشان مي دهد كه متغيرهاي اسمي به شوك پايه پولي واكنشي مشابه و مثبت نشان مي دهند اما اثر اين شوك موقتي و در حد 2 تا 4 سال است.

There is a growing attention to models which contain a broader set of economic data. In recent decade, introduction of Factor Augmented VAR models through augmentation of traditional VAR models with unobservable “factors” has made a new route to econometric modeling. In spite of the growing number of international papers and researches which have used FAVAR approach to modeling policy shocks to various economies, there is little about Iranian economy. So the paper is an attempt to fill the gap in the literature using an FAVAR model to analyze transmission of oil and monetary shocks to Iranian economy. The model contains 35 major macroeconomic annual variables spanning from 1974 to 2014. The results show that “real sector” of Iranian economy responds positively to oil shocks up to 5 years. Also “nominal sector” of the economy responds positively to oil shocks but the responses are shorter, smaller and more volatile than “real sector” responses. Finally the model results show responses of “nominal sector” of Iranian economy to monetary shocks are positive which its duration varies between 2 and 4 years.