اثرات سرمايه اجتماعي بر اقتصاد نواحي روستايي شهرستان آستارا

هدف اين مقاله مطالعه تحليل اثرات سرمايه اجتماعي بر كيفيت شاخص‌هاي اقتصادي مناطق روستايي شهرستان آستارا است. اين تحقيق از نوع لحاظ هدف توسعه‌اي، و از لحاظ ماهيت، پيمايشي و نيز از نوع همبستگي است. است كه با استفاده از روش پيمايش انجام شده است. براي جمع‌آوري اطلاعات از طريق پرسش‌نامه، به روستاييان ساكن در مناطق روستايي بخش لوندويل شهرستان آستارا مراجعه شد كه جامعه آماري پژوهش را تشكيل مي‌دهند. تعداد كل روستاييان بالاي 15 سال شهرستان آستار 11932 نفر بود. براي تعيين حجم نمونه از طريق فرمول كوكران، 372 نفرانتخاب شدند. مطالعه راهنما در منطقه مشابه جامعه آماري با تعداد 30 پرسش‌نامه صورت گرفت و با داده‌هاي كسب شده و استفاده از فرمول ويژه كرونباخ آلفا در نرم افزار SPSS ، پايايي بخش‌هاي مختلف پرسش‌نامه تحقيق 80/0 الي 86/0 بدست آمد. متغيرهاي مستقل اين تحقيق شامل مولفه‌هاي سرمايه اجتماعي (ميزان آگاهي، اعتماد اجتماعي، ميزان سازگاري اجتماعي، مشاركت اجتماعي، انسجام اجتماعي، ميزان رضايتمندي، تمايل به عضويت در نهادهاي محلي، ميزان مبادله اطلاعات و دانش، ميزان روابط افقي بر پايه همكاري و ارتباطات اجتماعي) و متغير وابسته شامل شاخص‌هاي اقتصادي (معكوس بار تكفل، نسبت تامين نياز از مراكز خود روستا، درصد كشاورزان داراي پوشش بيمه محصولات، سرانه تراكتور وكمباين به زمين، درصد زمين‌هاي اجاره‌اي، افزايش درآمد سرانه، رضايت شغلي، نرخ اشتغال روستاييان، ميزان استفاده از نهاده‌هاي كشاورزي، توجه به متنوع شدن فعاليت اقتصادي، بهره‌گيري از خدمات اعتباري، تنوع شغلي، ميزان بهره‌وري محصولات كشاورزي و ميزان پس‌انداز) مناطق روستايي است. يافته‌هاي تحقيق نشان داد كه به جز دو متغير ميزان سازگاري اجتماعي و تمايل به عضويت در نهادهاي محلي بين تمامي متغيرهاي تحقيق با كيفيت شاخص‌هاي اقتصادي مناطق روستايي رابطه مستقيم و معناداري وجود داشته است.