عنوان مقاله :
اگوي فربه؛ تفسير مرداك از تصوير انسان در اخلاق مدرن
عنوان به زبان ديگر :
Fat Ego: Murdoch's Interpretation of the Human Representation in Modern Ethics
پديد آورندگان :
ديباجي، محمدعلي دانشگاه تهران - پرديس فارابي , حاجي محمدجعفر، آسيه دانشگاه تهران - پرديس فارابي
كليدواژه :
فلسفة اخلاق , عمل اخلاقي , اگوي فربه , اگزيستانسياليسم , ارادة آزاد
چكيده فارسي :
در اين مقاله به بررسي ديدگاه آيريس مرداك (فيلسوف اخلاق ايرلندي) دربارة فلسفة اخلاق مدرن مي‌پردازيم. به عقيدة مرداك، اخلاق مهم‌ترين فعاليت بشر است كه دو چيز از آن مطالبه مي‌شود: اول اينكه واقع‌گرايانه باشد و دوم اينكه به اين سؤال پاسخ دهد كه چگونه مي‌توانيم خودمان را بهتر سازيم. بر اساس اين دو مطالبه، او از تبيين‌هاي اخلاقي فلسفه‌هاي مدرن انتقاد مي‌كند. به نظر وي در فلسفه‌هاي اخلاق مدرن حوزة ارادة انسان تا جايي گسترده شده كه گويا انتخاب اخلاقي چيزي دلبخواهي و امري مربوط به ارادة شخصي است. تأكيد بيش از اندازه بر ارادة انسان، نه‌تنها كمكي به زيست اخلاقي نمي‌كند بلكه امكان انتخاب اخلاقي و انجام دادن عمل اخلاقي را نيز دشوارتر مي‌كند. حاصل تمركز افراطي بر ارادة انسان دو چيز است: يكي فاصله گرفتن از واقع‌گروي اخلاقي و ديگري ايجاد توهم براي انسان. به تعبير ديگر ايجاد اگوي فربه‌اي كه به توهمي گرفتار مي‌آيد كه او را از عمل اخلاقي دور مي‌كند، چراكه خودمحوري، مانع اصلي عمل اخلاقي است.
چكيده لاتين :
In this article, Iris Murdoch's – the Irish philosopher of ethics – viewpoint toward modern moral philosophy is examined. In her opinion, ethics is the most important act of the human, which is required to satisfy two demands: it should be realistic and it should answer this question that how we can morally improve ourselves. Based on these two requisitions, she criticizes the ethical discussions of the modern philosophies. She believes that in modern moral philosophies, the scope of human volition is so expanded that it seems as if moral choice is something arbitrary, and is related to personal will. Too much emphasis on the human volition not only does not offer any help to the moral life, but also makes more difficult the selection of the moral choice and the conduction of the moral act. Extreme emphasis on human volition brings about two outcomes: distancing human from moral realism and deluding him. That is to say, it creates a fat ego entangled with a deluded image that distances the human from moral act, since self-centeredness is the main obstacle to moral act.
