فعل خدا در جهان از ديدگاه ايان باربور

Act of God in the World from the Viewpoint of Barbour

هدف ما بررسيِ تحليليِ ديدگاه پويشيِ باربور دربارة فعل خدا در جهان است. ايان باربور به پيروي از ديدگاه علميِ روز اعتقاد دارد كه جهان طبيعت با قانون‌هاي طبيعي اداره مي‌شود؛ اما به فعاليت خدا در جهان طبيعت نيز باور دارد؛ و اين‌ها را جمع‌پذير مي‌داند، چرا كه وي معتقد است اينها در دو سطحِ متفاوت روي مي‌دهند. قانون‌هاي طبيعي بيانگر تأثير عوامل فيزيكيِ يك پديده‌اند و فعلِ خدا بيانگرِ تأثيرگذاري خدا از درون است. در جهاني كه باربور ترسيم مي‌كند، عواملِ طبيعي و ارادة انسان، آيندة جهان را رقم مي‌زنند و حتي خدا از آيندة جهان بي‌خبر است. فعلِ خدا در جهان به ارائة پيشنهاد و معرفي امكانات به مخلوقات محدود و خدا عاملي در كنارِ عواملِ ديگر شناخته مي‌شود؛ اما چنين خدايي بسيار ضعيف و نيازمند است و نمي‌تواند شايستة پرستش باشد.

The article at hand aims at conducting an analytical investigation of Barbour's process-based viewpoint toward act of God in the world. Following the contemporary scientific viewpoints, Ian Barbour believes that the natural world is run by natural laws. However, he believes in the act of God in the natural world, too, since he is of the belief that these two happen at two different levels. The natural laws express the effects of the physical variables of a phenomenon, while the act of God represents the effectiveness of God from within. In the world depicted by Barbour, natural variables and human volition bring about the future of the world, and even God does not know about the future of the world. Act of God in the world is limited to offering suggestions and introducing facilities to the creatures. In fact, God is represented as a variable in line with other variables. However, such a God is so weak and needy, and is not worthy of being worshipped.