بررسي تاثيريادگيري زدايي سازماني بر عملكرد سازماني با توجه به نقش ميانجي سرمايه انساني(مورد مطالعه: اداره كل آموزش فني و حرفه اي تهران)

امروزه تكيه بر دانش قديمي ضامن دستيابي و حفظ مزيت رقابتي پايدار نبوده و سازمانها بايد طرحهاي تازه اي را مطرح نمايند. يادگيري زدايي نقطه مقابل يادگيري بوده و سازمانها براي يادگيري دانش جديد بايد حافظه ي خود را از موارد قديمي پاك نمايند. يادگيري زدايي يعني براي حركت به سوي تطبيق با محيط، نيازمند رها كردن قواعد قديمي غير مفيد است كه عملكرد سازمان را تحت تاثير قرار مي دهند. هدف در اين تحقيق تبيين تاثير يادگيري زدايي با ملاحظه نقش ميانجي سرمايه انساني بر عملكرد سازماني است. اين پژوهش بر حسب هدف از نوع كاربردي است و از نوع روش توصيفي-پيمايشي است. جامعه آماري اداره كل آموزش فني و حرفه اي تهران 550 نفر بوده است كه با استفاده از فرمول كوكران تعداد 226 نفر از مديران ارشد، مياني و كارشناسان به روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شده اند. ابزار گردآوري داده ها سه پرسشنامه استاندارد يادگيري زدايي سازماني، عملكرد سازماني و سرمايه انساني بوده است، روايي پرسشنامه از طريق محتوايي و پايايي آن از طريق آلفاي كرونباخ مورد تاييد قرار گرفته است. براي تجزيه و تحليل داده ها از آزمون كلوموگروف اسمينروف، همبستگي پيرسون و جهت برازش مدل از معادلات ساختاري استفاده شده است. نتايج نشان مي‌دهد يادگيري زدايي با توجه به متغير ميانجي سرمايه انساني بر عملكرد سازمان تاثير مثبت و معناداري دارد و مديران بايد براي موفقيت و بقاي سازمان نيازمند ايجاد ساختاري هستند كه كاركنان آن سازمان بايستي هم در تلاش باشند تا نسبت به فراگيري علوم نوين و حذف دانش قديمي خود، راه را براي ارتقاي سطح عملكردي سازمان فراهم نمايند.