نوع‌ شناسي گروه‌هاي كاري در سازمان: تركيب سرمايۀ اجتماعي و اثربخشي گروهي

Typology of Work Groups in the Organization: The Combination of Social Capital and Group Effectiveness

انواع گروه‌هاي كاري با توجه به ويژگي‌ها و متغيرهاي مختلف تاكنون بررسي شده‌اند، اما امروزه مشخص شده است در اين بين، ويژگي‌هايي مانند سرماية اجتماعي گروه‌ها مورد غفلت واقع شده است كه مي‌تواند تركيب متفاوتي از گروه‌ها را شكل دهد. از اين رو، اين مطالعه به دنبال ارائة يك نوع‌شناسي از گروه‌ها بر مبناي دو ويژگي سرماية اجتماعي و اثربخشي آن‌ها است. همچنين، سعي كرده است با مطالعات تعقيبي، بهترين شرايط براي تأثيرگذاري اين دو ويژگي بر گروه‌ها را تشريح كند. مطالعة حاضر با به‌كارگيري طرح تركيبي (كمي-كيفي) گروه‌ها را بررسي كرده است. نمونة مورد بررسي متشكل از 30 گروه بود و داده‌ها با ابزار پرسشنامه (بين همة اعضاي گروه‌ها/ 208 پرسشنامه) و مصاحبه (12 مصاحبة عميق) جمع‌آوري شد. نتايج فاز كمي نشان داد گروه‌ها بر مبناي سرماية اجتماعي و اثربخشي به چهار خوشه گروه‌بندي مي‌شوند. در فاز كيفي پس از تعميق‌بخشيدن يافته‌هاي فاز كمي، خوشة اول با عنوان تيم‌هاي خودگردان، خوشة دوم با عنوان گروه‌هاي از هم پاشيده، خوشة سوم با عنوان گروه‌هاي در حال تحول و خوشة چهارم با عنوان گروه‌هاي مكانيكي نام‌گذاري شدند. همچنين، نتايج فاز كيفي آشكار كرد كه تأثيرگذاري سرماية اجتماعي بر اثربخشي گروه‌ها تحت تأثير سبك رهبري قرار دارد.

Types of work groups have been investigated according to various features and variables, but today it has been noted that features such as social capital of the groups have been neglected, which can form different combinations of groups. Therefore, the present study aimed to provide a typology of groups based on their two characteristics of social capital and effectiveness. It also tried to describe, through follow-up studies, the best conditions that led to these two characteristics’ influence on the groups. To examine the groups, a quantitative-qualitative (mixed) research method was applied. The sample consisted of 30 groups and the data were collected by questionnaires (208 questionnaires) and interviews (12 in-depth interviews). The results of the quantitative phase showed that the groups were classified into four clusters based on their social capital and effectiveness. In the qualitative phase, after deepening the findings of the quantitative phase, the first cluster was named as self-managing teams, the second cluster was called disrupted groups, the third cluster was named as the evolving groups and the fourth cluster called mechanical groups. The findings of the qualitative phase also revealed that the effectiveness of social capital on the groups was dependent on the leadership style.