شناسايي منابع و برآورد ميزان انتشار گازهاي گلخانه‌اي از خطوط و تجهيزات انتقال گاز ايران

Techno-economic Prioritization of Emission Reduction Methods in Iranian Gas Transmission Facilities

مهم‌ترين مسئله در كنترل و كاهش گازهاي گلخانه‌اي، شناسايي صحيح منابع انتشار و اندازه‌گيري و برآورد دقيق ميزان انتشار از اين منابع مي‌باشد. راه‌هاي مختلفي براي اندازه‌گيري ميزان انتشار وجود دارد كه با توجه به ماهيت انتشار از منابع مختلف بايد بهترين روش به كار گرفته شود. در اين مقاله منابع انتشار گازهاي گلخانه‌اي متان (CH4) و دي‌اكسيد‌كربن (CO2) از خطوط و تجهيزات انتقال گاز ايران شناسايي شده و ميزان نشر اين گازها از منابع مربوطه محاسبه و برآورد شده است. در اين مطالعه 68 ايستگاه تقويت فشار مورد مطالعه قرار گرفته‌اند و انواع نشر متان و دي‌اكسيدكربن (شامل نشر فرار، تخليه و احتراقي) از تجهيزات اين بخش‌ها در همه‌ حالات عملياتي شناسايي شده و شدت نشر سالانه از آن منابع (با استفاده از روش ضرايب نشر و ضرايب فعاليت) برآورد شده است. توزيع سن ايستگاه‌ها، انواع توربين و كمپرسور، پراكندگي ظرفيت و نسبت ظرفيت بر خط ايستگاه‌ها، پارامترهايي هستند كه در تحليل آماري مورد بررسي قرار گرفته‌اند. در اين مقاله 25 منبع نشر در تاسيسات و عمليات‌هاي انتقال گاز شناسايي شده است، كه مهمترين آنها شامل نشر فرار از شيرهاي بين راهي (8/37 %)، نشر فرار از بلودان لانچر-رسيورها (7/20 %)، نشر فرار از تجهيزات روي زميني خطوط لوله (2/12 %)، نشر احتراقي از ايستگاه‌ها (5/12 %)، و نشر تخليه از سيل كمپرسورها (8/10 %) مي‌باشد.

In this article, 23 methods for emission reduction in gas transmission facilities, including compression stations, transmission pipelines and valve stations, have been assessed according to operability, technical feasibility and economic profit. Emission reduction potential, payback period, capital and operating costs have been considered as the main criteria, based on which, all methods have been categorized in three levels. Weight factors were considered for each criterion to quantify the ultimate analysis and prioritize based on total score. Net present value (NPV), internal rate of return (IRR) and added value were also considered to precise economic calculations. The results showed that direct inspection and maintenance (DI&M) for valve stations possessed the highest priority, followed up with DI&M for launcher-receivers and pipeline. Utilization on absorbed natural gas (ANG) for turbine starter exhaust gas had the least interest among other methods.