معيارهاي ارتقاء اعضاي هيئت علمي در حوزه علوم انساني از منظر تجارب دانشگاه‌ هاي معتبر دنيا و تجارب اعضاي هيئت علمي دانشگاه شيراز پژوهشي تركيبي

اين پژوهش با هدف مطالعه معيارها و فرآيندهاي ارتقاء اعضاي هيات علمي در حوزه علوم انساني از منظر مطالعات جهاني و هم راستاسازي مطالعات با تجارب اعضاي هيأت علمي دانشگاه شيراز و تدوين و اعتباريابي الگوي مرتبط انجام شد. پژوهش در دو بخش كيفي و كمي انجام شد. در بخش كيفي به مطالعه ادبيات پژوهش و اسناد و مدارك و بررسي قوانين دانشگاه هاي مختلف جهان پرداختيم. با انجام مصاحبه گروهي در گروه هاي كانوني با اعضاء هيأت علمي، به شناسايي مولفه هاي تاثيرگذار بر ارتقاء اعضاي هيأت علمي حوزه علوم انساني در دانشگاه شيراز پرداختيم. در اين مرحله جهت تحليل داده ها از روش كدگذاري باز و كدگذاري محوري استفاده شد. در بخش كمي به ارائه يافته هاي توصيفي پژوهش، روايي و پايايي ابزار و تبيين مولفه هاي اثرگذار پرداختيم. حجم جامعه 210 نفر اعضاي هيأت علمي دانشكده هاي علوم انساني بود و با استفاده از جدول مورگان و محاسبه فرمول كوكران تعداد 132 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. از روش نمونه گيري تصادفي استفاده شد و تعداد 94 پرسشنامه تكميل شد و مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. در بخش كمي پژوهش ابزار مورد استفاده، پرسشنامه محقق ساخته بود اين پرسشنامه در دو بخش ملاك هاي مطرح شده در دانشگاه هاي برتر با 43 گويه و ملاك هاي برگرفته از جلسات مصاحبه با 41 گويه تنظيم گرديد. با استفاده از نرم افزار spss16 يافته هاي توصيفي و جهت تعيين بار عاملي ابعاد و شاخص هاي پرسشنامه، از روش تحليل عامل تاييدي و نرم افزار ليزرل استفاده گرديد. يافته ها بيانگر آن بود كه 5 عامل اصلي و 67 عامل فرعي در ارتقا اعضاي هيأت علمي دانشكده هاي علوم انساني دانشگاه شيراز موثر است. بالاترين بار عاملي مربوط به مهارتهاي عمومي و پس از آن به ترتيب عامل هاي آموزش، ارائه خدمات، پژوهش و مديريت قرار دارند و به عنوان پيش بيني كننده هاي ارتقاي اعضاي هيات علمي معرفي مي شوند.