ارزيابي تغييرات كاربري و گسترش افقي شهري با تاكيد بر نقش اقصاد شهري نمونه موردي شهر اردبيل

گسترش افقي شهر يا اسپرال شهري پديده اي است كه در نيم قرن اخير نه تنها در كشورهاي توسعه يافته بلكه در كشورهاي در حال توسعه نيز بروز يافته است. اين پديده رشد و گسترش فضايي سريع شهر به سمت نواحي حاشيه اي و بيروني و به صورت توسعه كم تراكم، منفك و جسته و گريخته است. شهر اردبيل، عليرغم رشد سريع جمعيتي در چند دهه اخير، رشد و گسترش فضايي سريعي نيز داشته است. مقاله حاضر به ارزيابي تغييرات كاربري حادث شده در محدوده شهري اردبيل پرداخته است. مهمترين علل گسترش افقي شهر اردبيل عبارتند از مهاجرت هاي روستا-شهري، مهاجرت هاي مركز-پيرامون، طرح مسكن مهر و عدم وجود موانع طبيعي بر سر راه رشد و گسترش اشاره كرد. نتايج نشان مي دهد كه وجود زمين هاي كشاورزي و باغات داخل شهر، حق انتخاب آزادانه براي انتخاب محل سكونت و تامين مسكن براي همه اقشار شهري از جمله اثرات و پيامدهاي مثبت اين پديده به شمار مي رود. ولي پيامدهاي نامطلوب اين پديده در ابعاد اقتصادي خيلي بيشتر از اثرات مثبت است. به اين ترتيب كه در بخش اقتصادي، به افزايش هزينه زيرساخت ها وخدمات شهري، تكيه بيشتر بر استفاده از وسايل حمل و نقل خصوصي به جاي حمل و نقل عمومي و غيره را مي توان نام برد. با توجه به اثرات نامطلوب زيادي كه گسترش افقي شهر اردبيل به همراه داشته است، در جستجوي راه حل و راهكار، استفاده از اصول و سياست هايي پيشنهاد شده است.