تحليل پيامدهاي منطقه‌اي و جهاني بحران ژئوپليتك سوريه (با تأكيد بر بحران آوارگان)

بحران سوريه، پس از هفت سال (از 2011 تا 2017) در‌حالي به پايان رسيد كه تبعات انساني فراواني را از حيث آوره شدن بيش از نيمي از جمعيت جمعيت 23 ميليوني (‌در حدود 13/5 ميليون)، اين كشور برجاي گذاشت. كميسارياي عالي سازمان ملل متحد، بحران سوريه، را بدترين بحران جهاني طي 25 سال گذشته عنوان كرد. پژوهش حاضر در پي بررسي و تبين پيامدهاي بحران آورگان سوري بر كشورهاي ميزبان و به تبع مشكلات و چالش هاي اين آورگان در كشورهاي پذيرنده است. از لحاظ ساختار؛ پژوهش حاضر در ابتدا به صورت اجمالي به تحليل و بررسي نقش كشورهاي ميزبان] آورگان[ در منازعه و جنگ سوريه مي پردازد. اين كشورها به ترتيب پنج كشور منطقه اي تركيه، لبنان، اردن، عراق و مصر،‌ و در بعد فرا منطقه اي تا حدودي كشورهاي اتحاديه اروپا مي باشند. سپس در مرحله بعد، به وضعيت آورگان در كشورهاي نام برده، و به تناسب اثراتي كه اين مهاجرت اجباري بر اين كشورها خواهد گذاشت، پرداخته مي شود و در آخر تبعات اين مهاجرت اجباري در ابعاد سياسي، اقتصادي، فرهنگي، امنيتي و اجتماعي مورد مورد واكاوي قرار مي گيرد. به طور كلي بحران ژئوپليتيك سوريه علاوه بر اينكه در بعد داخلي اثرات بلند مدتي را بر دولت- ملت سوريه خواهد گذاشت، در ميان مدت و دست كم كوتاه مدت نيز كشورهاي پذيرنده را متأثر خواهد كرد؛ اين وضعيت براي همسايگان سوريه به مراتب حادتر است.