آسيب شناسي تعاوني هاي توليد در راستاي توسعه پايدار روستايي نمونه موردي :تعاوني هاي توليد شهرستان ساوه*

مقاله حاضر نتيجه تحقيقي ميداني است كه با هدف آسيب شناسي تعاوني هاي توليد در راستاي توسعه پايدار روستايي شهرستان ساوه با ابعاد اقتصادي و اجتماعي صورت گرفته است زيرا رسيدن به توسعه مستلزم توسعه اقتصادي است كه خود منوط به توسعه درسه بخش صنعت،خدمات وكشاورزي است.دربخش كشاورزي شركتهاي تعاوني توليد روستايي اهرم مناسبي براي توسعه اقتصادي واجتماعي هستند كه مي توانند در بهره وري بهينه از شرايط زندگي ،كار و توليد وارتقاي سطح درآمد ووضعيت اجتماعي جامعه موثر باشند .البته پويايي وتحولات لازم در اين شركت ها زماني كارآمد واثربخش است كه به صورت هدفمند ،نظام يافته ،برنامه ريزي شده ومبتني برملاحظات پايداري در كليه ابعاد اقتصادي ،اجتماعي و زيست محيطي باشد. دراين راستا تعاوني هاي توليد روستايي به عنوان يكي از نظام هاي بهره برداري با موانع و مشكلاتي روبرو هستند. اين مقاله با استفاده ازروش توصيفي –پيمايشي و با برگزاري كارگاههاي مشاركتي (PRA)، پرسشنامه(منطبق برمدل نظري و پيشينه تحقيق ) و مصاحبه حضوري انجام شده است .جمع آوري داده ها با استفاده از نرم افزارSPSSاستخراج شد. جامعه آماري تحقيق اعضاء شركت تعاوني هاي مستقر در روستاهاي شهرستان ساوه با نمونه آماري براساس فرمول كوكران (110نفر)است.نمونه گيري تصادفي و چندمرحله اي است.باتوجه به فرض اصلي تحقيق ،نتايج نشان مي دهد كه آسيب هاي جدي ،تعاوني هاي توليد ساوه را تهديد مي كنند .درابعاداقتصادي واجتماعي شاخص هاي شامل درآمد كشاورزان ،ارتقاء توليد ،آگاهي واعتماد اجتماعي بود .بيشترين ميانگين مربوط به ابعاد اقتصادي (3/4409)و كمترين ميانگين مربوط به بعد اجتماعي (2/0967)مي باشد.پيشنهاد مي شود :كمكهاي بلاعوض ،دادن امكانات وتجهيزات ،القاءتفكر مشاركتي ،آگاهي دادن به اعضاء تعاوني وتوانمندسازي اعضاء تعاونيهاي توليد در دستور كار قرار گيرد.