پديد آورندگان :
جوادي پور، محمد دانشگاه تهران- روش ها و برنامه هاي آموزشي , روحي دهكردي، ميترا دانشگاه فرهنگيان - تربيت بدني و علوم ورزشي , رهبري، سميه دانشگاه آزاد اسلامي- واحد علوم و تحقيقات - تهران , طايفي، حليمه دانشگاه الزهرا- تهران
چكيده فارسي :
پژوهش حاضر با هدف آسيب‌شناسي فرايند موجود سياست‌گذاري در ورزش همگاني ايران و ارائة الگو انجام شد. پژوهش حاضر ازنظر هدف، در شمار پژوهشهاي كاربردي و ازنظر ماهيت داده‌هاي پژوهشي، جزو پژوهشهاي طرح آميخته بود. مديران و كارشناسان خبرة ورزش همگاني به‌عنوان جامعۀ هدف درنظر گرفته شدند. شيوۀ انتخاب گروه نمونه براي بخش كيفي پژوهش، غيراحتمالي و با استفاده از شيو ه هاي نمونهبرداري هدفمند و مبتني بر روش نمونه‌گيري ملاكي به حجم 16 نفر انجام شد و داده‌ها ازطريق مصاحبه گردآوري شدند. سپس، داده‌هاي حاصل از مصاحبه‌ها به روش استرابرت و كارپنتر (2011) كدگذاري و تجزيه‌وتحليل شدند. براي بخش كمي، نمونه‌‌ها به شيوة تصادفي ساده انتخاب شدند و داده‌هاي مربوط به آن با ابزار پرسش‌نامه جمع‌آوري شدند. گويه‌هاي اين پرسش‌نامه، از مصاحبة نظام‌مند با مديران و كارشناسان خبرة ورزش همگاني استخراج شدند. پايايي پرسش‌نامه با روش آلفاي كرونباخ محاسبه شد (83/0 = α). تحليل داده‌ها در اين بخش نيز با استفاده از نرم‌افزار آماري اس.پي.اس.اس. و با آزمون فريدمن انجام شد. در بخش كيفي، نتايج پژوهش نشان داد كه مؤلفه‌هاي سازماني، باورها و فرهنگ‌ها، شرايط اقتصادي، تحليل، تفسير، تدوين علمي، مطالعات و پژوهش‌ها، مؤلفه‌هاي مؤثر در سياست‌گذاري ورزش همگاني كشور هستند و آسيب‌هاي موجود در فرايند سياست‌گذاري در ورزش همگاني كشور شامل عواملي ازجمله ضعف در نظارت و كنترل، ساختار ضعيف، ضعف در برنامه‌ريزي و اجرا، عملكرد ضعيف رسانه‌ها، منابع مالي محدود، عملكرد ضعيف نيروي انساني، قوانين و مشاركت محدود مراكز علمي و پژوهشي هستند. همچنين، مطالعات تطبيقي و بومي‌سازي، مديريت سازماني، الگوهاي فرهنگي و ديني، الگوهاي مبتني بر پژوهش علمي، الگوهايي هستند كه مي‌توان براي سياست‌گذاري در ورزش همگاني از آن‌ها استفاده كرد. طبق نتايج بخش كمي، بين ميانگين رتبه‌هاي آسيب‌هاي موجود در ورزش همگاني و ميزان نقش منابع اطلاعاتي موجود تفاوت معنادار مشاهده نشد. به‌طوركلي، نتايج پژوهش نشان داد كه فرايند سياست‌گذاري در ورزش همگاني ايران با آسيب‌ها و چالش‌هايي همراه است كه بايد آن‌ها را شناخت و براساس روش‌هاي علمي اصلاح كرد. تغييرات ساختاري و اصلاح قوانين از عمده‌ترين آن‌ها به‌شمار مي‌آيند. همچنين، بايد از الگوهاي دقيق و علمي براي سياست‌گذاري استفاده كرد.
چكيده لاتين :
The purpose of the present study was pathology the process of policy-making in sport for all in Iran and presentation the model. Research method in terms of the purpose was practical and in view of the nature of the research data was mixed design. Executives and experts of sport for all were considered as statistical population. The sampling method for qualitative section research was convenient and with using targeted sampling techniques and based on the sampling criterion was conducted with16 people. The data were collected through interviews. Then data from interviews by Streubert and Carpenter’s method (2011) coded and analyzed. For quantitative section samples were selected randomly and data were collected by questionnaire. The items of this questionnaire were extracted from the systematic interviews with the managers and executives of sport for all. The reliability of the questionnaire was calculated by Cronbach's alpha method (α = 0.83). Data analysis in this section was done with using SPSS software and Friedman test. In qualitative section the results showed that the organizational components, beliefs and cultures, economic conditions, analysis, interpretation and compilation of scientific, studies and research are the factors affecting in sport’s policy-making and existing damage in the process of policy-making in sport for all including factors such as poor monitoring, poorly structured, lack of planning and implementation, poor performance of the media, limited financial resources, poor performance of human resources, rules and limited partnerships, academic and research centers. Also, adaptation and localized studies organizational management, cultural and religious patterns, patterns based on scientific research, patterns that can be used for policy making in sport for all. According to the results in the quantitative section there was no significant difference between the mean scores of the damage in sport for all and amount role of information sources available. In general, the results showed that the sport's policy-making process associated with damages and challenges that they must to know and be modified based on scientific methods. The most important items are the structural changes and amendments the laws and used of accurate and scientific patterns for policy making.
