تأثير مهاجرت روستايي در امنيت غذايي با تأكيد بر منابع آب (مطالعه موردي : روستاهاي شهرستان خوانسار استان اصفهان )

پژوهش حاضر به منظور بررسي تأثير بحران آب بر مهاجرت روستايي و امنيت غذايي در روستاهاي شهرستان خوانسار صورت گرفته است . آمارها نشان مي دهد در سال هاي اخير كاهش منابع آب روستايي منجر به افزايش مهاجرت در اين منطقه شده ، جمعيت كشاورز روستايي كاهش و بر سطح توليد و امنيت غذايي اثر گذاشته است. بر اين اساس، سوال اصلي اين تحقيق اين است كه آيا مهاجرت روستايي ناشي از منابع آب تهديدي براي امنيت غذايي در مقياس كل است؟ براي پاسخ به اين سوال با توجه به نگرش منطقه اي تحقيق ابتدا وضعيت منابع آب روستايي در اين نقاط و سطح استان بررسي و در ادامه تعاريف مختلف از امنيت غذايي مورد ارزيابي قرار گرفت . با توجه به نظريه ها و شاخص هاي تحقيق 5 روستا از 3 دهستان بخش مركزي خوانسار به صورت تصادفي سيستماتيك انتخاب شد . شاخص مهاجرت در كنار امنيت غذايي بررسي و با توجه به ارتباط نزديك امنيت غذايي و كشاورزي شرايط اجتماعي و اقتصادي روستاييان در اين بخش مورد توجه ويژه قرار گرفت . اين شاخص شامل اهداف و سن مهاجرت، شرايط محيطي ، اقتصادي و اجتماعي مهاجران روستايي است. نتايج پژوهش نشان داد بيش از 60٪ مهاجرت به صورت مهاجرت روستاشهري است كه جوانان در رأس قرار دارند. بنابراين، كاهش نيروي كار در جامعه روستايي و تفاوت جنسي به دليل درصد بالاي مهاجرت مردان نسبت به زنان، نتيجه اصلي وضعيت مهاجرت هاي وابسته به آب در مناطق روستايي بود. طبق نتايج با وجود رابطه نزديك بين كشاورزي و امنيت غذايي، افزايش مهاجرت روستايي به دليل آب، باعث كاهش نيروي توليد در روستاها شده و تهديد جدي براي امنيت غذايي است. اين تحقيق يك يادآوري است كه با با استفاده از روش توصيفي- تحليلي انجام شده و با توجه به تأثير اين مهاجرت در شرايط اقتصادي بررسي تئوري هاي اقتصادي در اين بخش در رأس قرار دارد. نتيجه گيري اين بررسي بر اساس ضريب همبستگي كندال صورت گرفته است .