تحليلي بر ميزان كارآمدي و ناكارآمدي شهرستان‌هاي ايران از لحاظ خدمات بهداشتي درماني؛ مورد: شهرستان‌هاي استان خوزستان

توزيع فضايي متعادل انواع خدمات شهري از مهم‌ترين نشانه‌هاي عدالت اجتماعي در شهر به شمار مي‌رود. بخش خدمات بهداشتي و درماني در ميان انواع مختلف خدمات شهري از جايگاه ويژه‌اي برخوردار است چون با قشر وسيع‌تري از جامعه شهروندي ارتباط داشته و از سويي ديگر وظيفه و رسالت خطير حفظ سلامت و مراقبت از حيات جامعه را بر عهده دارد. اين پژوهش با تحليلي بر ميزان كارايي و ناكارايي شهرستانهاي استان خوزستان از لحاظ خدمات بهداشتي درماني با 31شاخص تدوين ‌شده است. روش تحقيق توصيفي تحليلي با استفاده از تكنيك تحليلي پوشش داده‌ها است. نتايج نشان مي‌دهد كه از 24 شهرستان مورد مطالعه، 15شهرستان آن با ميزان كارايي كمتر از يك درصد به ‌عنوان شهرستانهاي ناكارا و ساير شهرستانها به تعداد 9 شهر كه ميزان كارايي آنها يك درصد است، به عنوان شهرستانهاي كارآمد شناخته مي‌شوند؛ همچنين نتايج حاصل از ماتريس كارايي متقاطع، منعكس‌ كننده اين مطلب است كه رامشير، هفتگل و لالي توانسته‌اند رتبه‌هاي نخست را در بين شهرستانهاي مورد مطالعه كسب كنند. از سوي ديگر شهرستانهايي مانند آبادان، اهواز و باوي در جايگاه آخر و در وضعيت نامطلوبي قرار دارند. در حالت كلي 62درصد از شهرها در وضعيت نامساعد و ناكارآ قرار دارند كه نشانگر وضعيت نامساعد آن‌ها ازلحاظ ميزان كارايي مي‌باشد.