مقايسه تاثير روشهاي مشاوره مسير شغلي مبتني بر نظريه شناختي اجتماعي و رسالت محور بر اشتياق تحصيلي دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضَر مقايسه تاثير روش­هاي مشاوره مسير شغلي مبتني بر نظريه شناختي اجتماعي و رسالت ­محور بر اشتياق تحصيلي دانش ­آموزان بود. روش پژوهش نيمه­ تجربي با طرح پيش ­آزمون، پس ­آزمون و پيگيري با دو گروه آزمايش و يك گروه گواه بود. جامعه پژوهش شامل كليه دانش­آموزان متوسطه دوم شهرستان شهريار بود. نمونه پژوهش 120 دانش ­آموز (60 دانش ­آموز دختر و 60 دانش ­آموز پسر)انتخاب شدند و به­ صورت تصادفي به شش گروه (دوگروه مداخله شناختي اجتماعي و دو گروه مداخله رسالت­ محور و دو گروه گواه) تقسيم شدند. ابزار پژوهش، مقياس اشتياق تحصيلي شوفلي، سالانوا، گونزالس و باكر (2002) بود. يافته ­هاي نتايج حاصل از تحليل واريانس مكرر نشان دادند كه تاثير روش­هاي مشاوره مبتني بر نظريه شناختي اجتماعي و رسالت ­محور بر اشتياق تحصيلي معني ­دار بود و هم­چنين آزمون مقايسه ­هاي زوجي شفه در سه مرحله پيش­آزمون، پس­آزمون و پي­گيري نشان داد كه ميانگين­ها در پس­آزمون افزايش يافته و تا پيگيري ثبات داشته است. ولي بين گروه شناختي اجتماعي با گروه رسالت تفاوت معني­داري وجود نداشت. نتيجه گيري هر دو روش مشاوره مسير شغلي مبتني بر نظريه شناختي اجتماعي و رسالت­محور بر اشتياق تحصيلي تاثير گذارند. مي­توان با شناسايي افراد داراي اشتياق پايين و شركت دادن آن­ها در جلسات مشاوره شناختي اجتماعي به بهبود كيفيت آموزش و رسيدن به اهداف عالي­تر سيستم آموزشي كمك نمود و زمينه استفاده هر چه بهتر افراد از توانمندي­ها و استعداد­هاي بالقوه و بهبود عملكرد را فراهم نمود.

Aim The present study was aimed at comparing the effects of career counseling method based on social cognitive theory and calling-oriented career counseling method on academic engagement among high school students. Methods The research method was semi-experimental with pre-test, post-test and follow-up design with four experimental groups and two control groups. The statistical population included all students attending Secondary high schools in Shahriar. The study sample consisted of 120 students (60 boys and 60 girls) who were randomly assigned into 6 groups (2 groups of social cognitive intervention, 2 groups of calling-oriented intervention, and 2 control groups). The study instrument was Academic Engagement Scale. Results: The results of the repeated measures ANOVA indicated that career counseling method based on social cognitive theory and calling-oriented career counseling method had a significant effect on academic engagement. Moreover, Scheffe paired comparisons test in the pretest, posttest, and follow-up stages showed that the means sig increased after the test and remained stable until the follow-up. However, there was no significant difference between the social cognitive group and the calling group. Conclusion Both career counseling methods, based on social cognitive theory had an effect on academic engagement. By identifying individuals with low engagement in career counseling method based on social cognitive theory and calling-oriented career counseling meetings, it is possible to help improving the quality of education and achieve higher educational goals, and help them to make better use of their abilities and potential talents in order to get better performance.