بررسي اثر دگرآسيبي عصاره گل محمدي (Rosa damascena Mill) نمونه بوكان و خوانسار بر جوانه زني بذر گندم رقم زرين

دگرآسيبي (آللوپاتي) به اثر متقابل گياهان توسط مواد شيميايي آزاد شده آن ها بر يكديگر اشاره مي كند. مطالعه حاضر به منظور بررسي اثرات دگرآسيبي گياه دارويي گل محمدي (Rosa damascene Mill) بر جوانه زني بذر گندم (Triticum aestivumL.) انجام شد. آزمايش به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملا تصادفي در سه تكرار انجام شد. تيمارهاي آزمايش شاهد و غلظت هاي مختلف (1، 2، 3، 4 و 5 درصد) عصاره آبي گلبرگ هاي خشك گل محمدي نمونه بوكان و خوانسار بودند كه در سه تكرار انجام شد. نتايج اين آزمايش نشان داد عصاره ي گل محمدي با غلظت هاي ذكر شده، كاهش جوانه زني را نسبت به شاهد در پي نداشت. عصاره ي آبي نمونه ي بوكان باعث كاهش معني دار طول ساقه چه، طول ريشه چه، وزن خشك ساقه چه، وزن خشك ريشه چه و مقدار پروتئين محلول در گياه گندم شد همچنين عصاره ي نمونه ي خوانسار بيشترين اثر بازدارندگي را بر صفات وزن تر ساقه چه و ريشه چه و مقدار قند محلول بر گياه گندم داشت. جدول تجزيه‌ي واريانس نشان داد كه تفاوت بين عصاره‌ها، تيمارها و عصاره × تيمار معني‌دار (P 0/05) بود. در هر دو گياه بين وزن تر، خشك و طول ساقه چه و نيز بين محتواي پروتئين و قند محلول همبستگي مثبت معني داري (P 0/05، r 0/9) وجود داشت.